Zaterdag 19 april 2014 : Ring van de De Aloude Sint-Andriesgilde van Dendermonde

Waarde Gildenbroeder en Gildenzuster,

Waarde genodigde,

Het Sint-Andriesgilde nodigt u uit op de volgende Ring.

Het thema is de Zwarte Paus en de verhouding met de Illuminatie. Wie is hij ? Waarom wordt hij zo genoemd ?

Welke is de relatie tussen de Jezuïeten en de Orde van de Ridders van Malta? Wat is de relatie tussen de stichter van de Orde en de Illuminati?Wist u dat niet minder dan 4 Belgen ooit Superieur Generaal waren van de Orde?  Zegt dit iets over de rol van België in de vestiging van een NWO?

De Ring vindt plaats in onze vertrouwde Ringzaal :
“Den Hert”, Kerkstraat 14, Dendermonde centrum (vlak aan de Grote Markt)
en dit op zaterdag 19 april 2014.
Allen aanwezig om 19u15 uur.
Het einde wordt voorzien rond 22u00.

Het Sint-Andriesgilde benadrukt het belang van de sacrale dialoog tussen de Gildenbroeders, Gildenzusters en Gasten.

Van elke aanwezige op de Ring wordt wel een sereen gedrag verwacht, met respect voor elkaars eigenheid en elkaars spiritueel Pad.

Voorwaarde om uitgenodigd te worden is het bewandelen van een spiritueel Pad en het aanvaarden van het Godsbeginsel (“er is meer dan we met de ogen zien”).
Atheïsten en onverdraagzame sektairen vinden hun plaats niet binnen het Gilde.

Plus Ultra !

Vriendelijke groeten,

Voor de Eed,

Kris Roman
Hoofdman

Zaterdag 15 maart 2014 : Ring van de De Aloude Sint-Andriesgilde van Dendermonde

Waarde Gildenbroeder en Gildenzuster,

Waarde genodigde,

Het Sint-Andriesgilde nodigt u uit op de volgende Ring.

Wachter Eric Cornand zal de Ring spreken over volgend onderwerp :
“Is onsterfelijkheid een verloren Godsgeschenk, of wou God net niet dat de mens een onbeperkte levensduur had?”

De Ring vindt plaats in onze vertrouwde Ringzaal :
“Den Hert”, Kerkstraat 14, Dendermonde centrum (vlak aan de Grote Markt)
en dit op zaterdag 15 maart 2014.
Allen aanwezig om 19u15 uur.
Het einde wordt voorzien rond 22u00.

02 maart 2014 : Maslenitsa – Масленица met de Aloude Sint-Andriesgilde van Dendermonde

Waarde Gildenbroeder en Gildenzuster,

Waarde genodigde,

De Aloude Sint-Andriesgilde van Dendermonde nodigt u uit op het pannenkoekenfeest.

U wordt dan verwelkomd met, jawel, pannenkoeken.
Een pannenkoek bevat heel wat symboliek. Men vindt er bijvoorbeeld de vier elementen in terug.

Zaterdag 08 februari 2014 : Ring van de De Aloude Sint-Andriesgilde van Dendermonde

Waarde Gildenbroeder en Gildenzuster,

Waarde genodigde,

Het Sint-Andriesgilde nodigt u graag uit op de volgende Ring.

Svetlana Astashkina zal de aanwezigen haar inzicht in de spirituele dimensie van de Slavisch schrift (Runen en Cyrillisch) overbrengen.

Heer Wachter Eric Cornand zal kort iets zeggen over de spirituele dimensie van Germaanse runen.

Uiteraard komt er ook een stukje geschiedenis bij kijken.

De Ring vindt plaats in onze vertrouwde Ringzaal :
“Den Hert”, Kerkstraat 14, Dendermonde centrum (vlak aan de Grote Markt)
en dit op zaterdag 08 februari 2014. Allen aanwezig vanaf 19u00 uur, ten laatste om 19u15.
Het einde wordt voorzien rond 22u00.

Het Sint-Andriesgilde benadrukt het belang van de sacrale dialoog tussen de Gildenbroeders, Gildenzusters en Gasten.

Van elke aanwezige op de Ring wordt wel een sereen gedrag verwacht, met respect voor de eigenheid elkaar en elkaars spiritueel Pad.

Voorwaarde om uitgenodigd te worden is het bewandelen van een spiritueel Pad en het aanvaarden van het Godsbeginsel (“er is meer dan we met de ogen zien”).
Atheïsten en onverdraagzame sektairen vinden hun plaats niet binnen het Gilde.

Plus Ultra !

Vriendelijke groeten,

Voor de Eed,

Kris Roman
Hoofdman

Non nobis, Domine ! Non nobis, sed nomini Tuo da gloriam !

http://nl.wikipedia.org/wiki/Slavische_talen

Video Joelfeest Sint-Andriesgilde 21 december 2014

http://www.youtube.com/watch?v=KwsYA7fe3P0

Joelfeest – Winterzonnewende met het Sint-Andriesgilde

Zaterdag 21 december 2013

Waarde,

Het Sint-Andriesgilde nodigt u graag uit op de volgende Winterzonnewende.

Onze voorouders ‘vierden’ de kortste dag en langste nacht van het jaar. Dit ‘solstitium brumalis’ laten wij eveneens niet ongemerkt aan ons voorbijgaan.

Al duizenden jaren wordt de winterwende in vele culturen op het noordelijk halfrond als feest gevierd, omdat dit solstitium het moment bepaalt waarop het licht na een periode van duisternis en verwijdering, als het ware rechtsomkeert maakt en de dagen weer gaandeweg beginnen te lengen. Daarom ging het feest rond de winterwende veelal gepaard met het maken van veel licht in al haar gedaanten: lampen, kaarsen, vuur. Soms werd een brandend wiel of rad gebruikt, dat ook de zon symboliseerde. Het midwinterse lichtfeest stond onder meer bekend als Yule of Joelfeest.
De datum voor het christelijke feest van Kerstmis – 25 december – gaat wellicht terug op de datum van de winterzonnewende in de oude Romeinse kalender. Sinds de vierde eeuw werd op die dag het feest van Sol Invictus, de Onoverwinnelijke Zon gevierd. Het christendom heeft die datum vermoedelijk overgenomen omdat Christus met de zon werd geassocieerd.
In Zweden, Noorwegen, Denemarken, Finland en IJsland wordt nog altijd het Luciafeest (een lichtfeest) gevierd. In Nederland kent Beek een jaarlijks Luciafeest.
Ook op het zuidelijk halfrond zijn midwinterse lichtfeesten bekend, zoals het Inti Raymi.
Bij de Romeinen vierde men op 21 december de saturnaliën.

13 декабря день памяти апостола Андрея Первозванного

Святого апостола Андрея Первозванного почитают как основателя и небесного покровителя Константинопольской Православной Церкви. В свою очередь, Русская Церковь, приняв веру с Византии, тоже стала считать себя наследницей апостола. Так память о трудах этого святого связывает сегодня Константинопольскую и Русскую Церкви. Вместе с апостолом Иоанном Богословом Андрей Первозванный первым пошел за Господом. После Схождения Духа Святого он отправился с проповедью в Причерноморье. Прошёл Малую Азию, Македонию, Херсонес, по Днепру поднялся к месту, где теперь находится Киев. Последним на его земном пути был город Патры. Согласно преданию, крест, на котором распяли апостола, имел необычную форму. Ныне его называют Андреевским.

De Ring komt bijeen op 16 november 2013

Waarde,

Het Sint-Andriesgilde nodigt u graag uit op de volgende Ring.

De Hoofdman, Kris Roman, zal een uitleg geven over “Tradities binnen het Gildengebeuren – Poort naar het Sacrale”.
Telke male dat u de Ringzaal betreedt, komt u eerst binnen langs de profane wereld. Nadien stijgt u door middel van de trap naar de sacrale ruimte. Daar steken we op volgorde de kaarsen aan. Waarom gebeurt dit zo en niet anders ? Hierop krijgt u in de volgende Ring een gepast antwoord.

De Ring vindt plaats in onze vertrouwde Ringzaal :
“Den Hert”, Kerkstraat 14, Dendermonde centrum (vlak aan de Grote Markt)
en dit op zaterdag 16 november 2013. Allen aanwezig vanaf 19u00 uur, ten laatste om 19u15.
Het einde wordt voorzien rond 22u00.

Sint-Andriesgilde – Zegel

Sint-Andriesgilde – Wapenschild

Astraal reizen

Bewijzen buitenlichamelijke ervaringen (BLE’s) dat lichaam en geest gescheiden zijn, of kunnen deze BLE’s wetenschappelijk verklaard worden?

Larry Mayer keek neer op zijn lichaam dat in een kluwen lakens gewikkeld naast zijn vrouw Mary lag. Mayer had al enige tijd pogingen ondernomen om via trance-methoden en diepe concentratie een buitenlichamelijke ervaring op te wekken. Nu was hij zo ver- of niet? Want hij twijfelde even. “Wat een fantasie heb ik toch,” dacht hij, en moest lachen. Maar het voelde echt aan en zag er ook echt uit. Als dit een droom was, oogde die opmerkelijk levensecht- heel anders dan alle normale dromen.

Keltische spiritualiteit, een staaltje

 

 

 

 

GOD

Ik ben de wind die op de zee ademt,
Ik ben de golf op de oceaan,
Ik ben het gefluister van bladeren ruisend in de wind,
Ik ben de stralen van de zon,
Ik ben het licht van maan en sterren,
Ik ben de groeikracht van bomen,
Ik ben de knop die in bloesems ontluikt,
Ik ben de beweging van een zwemmende zalm,
Ik ben de moed van een vechtende wilde beer,
Ik ben de snelheid van het hert dat rent,
Ik ben de kracht van de os die de ploeg trekt,
En ik ben de gedachten van alle mensen
Die mijn schoonheid en mijn genade prijzen.

* * *

Twee soorten kennis; waarom God onvindbaar is

In onze huidige maatschappij moet alles meetbaar zijn of wetenschappelijk verklaart kunnen worden. Dit heeft geleid tot een wereldbeeld waarin geen plaats is voor God. Vanaf de lagere school wordt ons geleerd om waar te nemen met onze zintuigen. Onze ogen zien, oren horen, neus ruikt, tong proeft en huid voelt. De zintuigen zijn de toegangswegen van de hersenen. Via de zintuigen doen wij kennis op die in de hersenen wordt opgeslagen.

Wetenschappers richten zich op voornoemde waarnemingen en hebben de neiging om alles uit te sluiten wat niet waargenomen kan worden. Ze hebben daarom meerdere malen verklaard dat ze alles onderzocht hebben op gebied van natuurkunde, scheikunde en biologie maar geen God hebben kunnen vinden. Hieruit voortvloeiend worden gelovigen mensen vaak aangezien voor naïef. Zintuiglijke kennis heeft het bestaan van een God uitgesloten.

Toch moeten we met ons allen bekennen dat onze zintuigen voor veel levensvragen ontoereikend zijn. Wat de bron is van het licht, het leven, de zwaartekracht en talrijke andere vragen kunnen we niet met behulp van onze zintuigen beantwoorden. We kunnen de schepping alleen maar achteraf waarnemen en via proeven en onderzoek te weten komen hoe bijzonder alles geformeerd is. In die zin loopt de wetenschap achter de voldongen feiten aan.

Nieuwe Wereld Orde in opkomst – Een spiritueel-profetische visie

Door: Franklin ter Horst. (Nieuw: 1 november 2004) (bijgewerkt: 2 november 2011)

Efeziërs 5:11 En neemt geen deel aan de onvruchtbare werken der duisternis, maar ontmaskert ze veleer, want het is zelfs schandelijk om te noemen, wat heimelijk door hen wordt verricht.

De geschiedenis van deze wereld kent vele complotten en ook in de Bijbel zijn ze niet onbekend. En wie vanuit de Bijbel de werkwijze van Gods tegenstander kent, weet dat de boze zich bedient van allerlei dubieuze tactieken om mensen te misleiden en zijn greep op hen te verstevigen. Er bestaan heel wat zaken in deze wereld die perfect passen in het beeld van duivelse misleiding. Denk aan de Nieuwe Wereld Orde en de snel opkomende observatie van burgers, de naderende inplanteerbare chip, de manipulatie van de media en de leugenachtigheid van de wereldleiders. Eén van de terreinen waarop satan zijn misleidende activiteiten kan ontplooien, is dat van de internationale media. “Wie de media beheerst, kan bepalen hoe de massa denkt en kan deze controleren en sturen.” Complexe informatiesystemen controleren datgene wat voor waarheid dient door te gaan. De berichtgeving van over de hele wereld komt samen in slechts enkele persbureaus. De bureaus staan onder controle en maken slechts dat nieuws openbaar, dat hen het best uitkomt. Zonder het wellicht goed te beseffen, zijn de meeste journalisten geestelijk afhankelijk van hun opdrachtgevers. Journalisten zijn bewerkers van persberichten geworden en maken zich daarmee schuldig aan het verspreiden van leugens. Veel journalisten houden zich nog slechts bezig met volkomen onbelangrijke thema’s die door de autoriteiten zijn vrijgegeven.

Destructief narcistische ouders

Door Nina Brown

Dit artikel gaat over narcistisch ouders, maar  het gaat natuurlijk ook op als je een narcistische partner hebt.

De meeste ouders doen het erg goed, maar helaas zijn er ook ouders die door hun eigen problematiek het hun kinderen wel erg moeilijk maken.

Lijden één of beide ouders aan “Ouderlijk destructief narcisme” dan heeft dat vaak grote gevolgen voor de kinderen, gevolgen die tot in hun volwassenheid kunnen blijven bestaan.

Wat voor deze volwassenen met narcistische ouders het meest verwarrend is, is dat zij voelen dat er iets is dat niet klopt, zonder dat ze daar de vinger op kunnen leggen. Ze kunnen boos zijn op en gefrustreerd zijn over hun ouders en tegelijk erg hun best doen om het hun ouders naar de zin te maken, (in dehoop dat ze eindelijk liefde en waardering zullen krijgen).

Keltisch christendom

Het Keltisch christendom is de vroegste vorm van christendom op Groot-Brittannië en Ierland, dat rond 400 n.Chr. werkelijk gegrondvest werd.  Het christendom bereikte Groot-Brittannië in de 2^de eeuw – of wellicht vroeger, volgens de legende was het Joseph van Arimathea die na Jezus’ dood een kerk in Glastonbury stichtte – tijdens de Romeinse bezetting. Het duurde echter tot de tweede helft van de 4^de eeuw dat de karakteristieke Keltische elementen geheel met de kerk vermengd waren. Nadat de Romeinen zich uit Groot-Brittannië hadden teruggetrokken, waren het Romeinse en het Keltische christendom bijna 200 jaar lang gescheiden van elkaar en hadden ze de kans apart van elkaar te ontwikkelen.

De Graal: tussen heidense en christelijke erfenis

Auteur : Koenraad Logghe

Wie kent de boeiende verhalen van Koning Arthur en de Ridders van de Ronde tafel niet?

Ongetwijfeld heb je al van Merlijn de Tovenaar gehoord, of van Gawain, Guinevere, Perceval… Dan is er ook nog de Graal, het middeleeuwse mysterie bij uitstek! Heel wat onderzoekers beten er hun tanden op stuk. Want talrijk zijn de doodlopende pistes in het labyrint van het Graalonderzoek. In De Graal: tussen heidense en christelijke erfenis neemt Koenraad LOGGHE je mee in het fantastische doolhof van namen, symbolen, historische referenties en literaire structuren. Daarbij maakt hij je wegwijs in de recentste ontwikkelingen van het Graaldossier.

De neoplatonische en filosofische betekenis van Sinterklaas

Fred A. Pruyn

Elk jaar op 5 december is het zo ver, het is de dag van Sint Nicolaas. Het is een tijd van pakjes en gezelligheid. We kennen de Sint als een echte kindervriend. Maar wat weten we eigenlijk van de filosofische betekenis van Sinterklaas, behalve dan als opvoedkundig hulpmiddel? Is het eigenlijk niet vreemd dat een heilige man buitensporig veel aandacht geeft aan kleine kinderen? Jonge mensen die verstandelijk nog niet gerijpt zijn. Of denken we werkelijk dat de naïve geest van een kind te prefereren is boven het onvolmaakte geestelijk/verstandelijke inzicht van een volwassene? Bovendien, het belonen of straffen van kinderen door kadootjes te geven of met ontvoering te dreigen, is toch ook niet het gedrag van een heilige, of wel soms? Er moet meer achter zitten.

Jezus – Mens of Mythe?

G. de Purucker

Jezus heeft geleefd. Wat zijn naam ook geweest mag zijn, de persoonlijkheid bekend als Jezus was een werkelijk mens, een groot Wijze. Hij heeft inderdaad geleefd. Hij was bovendien een ingewijde in de geheime leer van zijn tijd, en om hem heen werden na zijn dood legenden en verhalen geweven, die later – laten we zeggen een eeuw na zijn dood – werden samengevlochten tot de zogenoemde evangeliën. Maar wie was Jezus? Niemand weet het in werkelijkheid. Er is geen enkel definitief, afdoend bewezen antwoord op deze vraag, geen enkel antwoord waarvan de juistheid volkomen vaststaat.

Bezieling door het Oeroffer

Koenraad Logghe

In alle Indo-Europese tradities treffen we een oeroffer aan, een offer dat aan de basis ligt van het universum. Zo lezen we in de Snorri-Edda het volgende over het offeren van de oerreus Ymir: “Hoge zei: «Zij (de zonen van Bor en Bestla, nl. Odhínn, Vili en Vé) namen Ymir en brachten hem in het midden van Ginnunga Gap, en ze maakten de wereld uit hem: van zijn bloed [maakten ze] de zee en de meren, van zijn vlees de aarde, van zijn beenderen de bergen; rotsen en keien maakten ze van zijn tanden en kaken en van de beenderen die gebroken werden.» – Even Hoge sprak: «Van het bloed dat rijkelijk uit zijn wonden stroomde maakten ze de oceaan; op het ogenblik dat ze de aarde samenbrachten en er een gordel uit vormden, lieten ze de oceaan er rond stromen. Voor de meeste mensen is het onmogelijk haar [de oceaan] over te steken.» – Derde voegde daaraan toe: «Ze namen ook zijn schedel en maakten daaruit het hemelgewelf en ze plaatsten het boven de aarde met vier zijden, waar ze onder elke hoek een dwerg stelden. Ze noemden hen: Oosten, Westen, Noorden en Zuiden. Dan namen ze gensters en brandende partikels uit Muspell, en ze plaatsen ze in het midden van Ginnunga Gap om de hemel boven de aarde op te lichten. Ze gaven standplaatsen aan alle sterren, sommige daarvan vast in de hemel, andere [de planeten] die tot dan toe vrijelijk aan het firmament rondzwierven, werden nu toegekende plaatsen en omlopen gegeven waarlangs ze moesten reizen. Zo wordt gezegd in oude gedichten, dat uit die tijd het vaststellen van dagen en jaren stamt, zoals het gezegd wordt in Het Vizioen van de Sibylle:

De Sint-Andriesgilde is een forum van ideeën

Bij de zoektocht naar het Goddelijk Principe putten wij kracht en inspiratie uit de verschillende ideeën van verschillende personen. De Sint-Andriesgilde erkent de grenzen van de mens en zijn kognitief vermogen. Daarom aanvaarden wij ook dat menselijke ideeën niet perfekt zijn. Wij zien er geen probleem in om twee verschillende ideeën naast elkaar te plaatsen, die elkaar tegensprekende elementen bevatten.

De zoektocht naar het Goddelijk Principe is het erkennen van het onvolledige en imperfekte karakter van de eigen ideeën, en de drang naar het evolueren van het eigen gedachtengoed, waarbij men probeert steeds d°ichter tot het Goddelijk Principe te komen. Eén van de wijzen om de evolutie van het gedachtengoed te bevorderen is het steeds weer onderzoeken van de eigen gedachten en het onderzoeken van de gedachten van andere personen, die ook de weg naar het Goddelijk Principe willen bewandelen.

De Geschiedenis van Moederdag

Mensen over de hele wereld hebben moeders al duizenden jaren geeerd. In de  oudheid werd de naam moeder gegeven aan dingen en plaatsen waarvan zij hielden en eerden.  Moeder aarde, moeder natuur, etc. ‘Moeder Zondag’ was een kerkelijke feestdag in Europa lange tijd geleden in de middeleeuwen. Het werd op de zondag voor Pasen gevierd. In die  dagen verlieten mensen hun thuis op jonge leeftijd om te werken of te leren. Elke lente  kwamen de kinderen thuis op deze zondag. Zij bezochten hun kerk en moeder en namen geschenken voor beiden mee.

Het celibaat

Door Kris Roman

De Katholieke Kerk ligt vandaag zwaar onder vuur. Vele ernstige schandalen verstoren het beeld dat men normaal gezien tracht te hebben over het Instituut. Deze problemen zijn vooral te wijten aan het verplichte celibaat. Het celibaat MOET een VRIJWILLIGE keuze zijn , geen opgedrongen. Indien men het celibaat oplegt aan iemand die er niet klaar voor is, ondertekent men een contract met de firma “Heibel & Miserie”. De Kerk heeft in de loop der tijd vele goede daden verricht maar heeft ook verschillende fatale blunders begaan. Eén ervan is het verlaten van haar esoterische wortels. Eén van de gevolgen hiervan is dan men zich op de vorm (exoterie) is gaan verlaten met alle verkeerdelijke interpretaties van teksten tot gevolg. Met alle nefaste gevolgen die erbij horen … .

De Katholieke Kerk is de enige van alle religies die het celibaat oplegt. Zonder celibaatsverplichting zou de Kerk heden minder in contact gekomen zijn met de schandalen die haar nu teisteren.  Hierna volgent een tekst en uitleg over het celibaat.

Bepalingen

Het woord ‘celibaat’ is afgeleid van het Latijnse woord cælebs,cæ´libis, adiectívum (bijvoegelijk naamwoord), onge-huwd. In het oudere Latijn betekent het ‘ongehuwde’, of ‘ongehuwde staat’, dat is ‘vrijgezel’ of ‘weduwnaar’. In het latere, christelijke, Latijn kon het ook ‘maagdelijk’ betekenen. Tegenwoordig verstaat men er gewoonlijk onder de voor katholieke geestelijken, dat zijn, van lager naar hoger: subdiaken, diaken, priester en bisschop, verplichte ongehuwde staat. Ook mannelijke en vrouwelijke kloosterlingen houden zich aan het celibaat.

Het esoterische Pasen

G. de Purucker

Iedere belangrijke mystieke gebeurtenis in de oude godsdiensten en filosofieën van de wereld werd gevierd met een feest, in de oude betekenis van het woord – een feest zoals Pasen nu is, en zoals het oorspronkelijke feest was dat in Europa aan het hedendaagse voorafging: het Ostara of Eastre, zoals het door verschillende families van de vroeg- Germaanse bewoners van Noord-Europa werd genoemd. In die landen nam het de vorm aan van een verheerlijking van de levenskrachten die in de lente werken, wanneer nieuw leven de aarde doorstroomt en al haar kinderen beïnvloedt, wanneer de bomen beginnen uit te lopen en de bloemen gaan bloeien, en er nieuwe verwachting zingt in het hart van de mens.

Vastentijd

Vastentijd, Veertigdagentijd of Quadragesima is de periode die begint op Aswoensdag als voorbereiding op het Paasfeest. De veertigdagentijd is een periode van vasten en bezinning op de feitelijke christelijke levenspraktijk. Alhoewel er zesenveertig dagen verlopen tussen Aswoensdag en Pasen (einde van de vastentijd) wordt er traditioneel niet gevast op de zes zondagen tijdens die periode waardoor je op veertig dagen uitkomt.

In de vroeg-christelijke tijd vastte men tot zonsondergang. Onder andere koning David en de profeet Daniël vastten in voor-christelijke tijden al, om Gods hulp en steun te zoeken (2 Samuël 12:16; Daniël 9:3). Ook Jezus ging direct na zijn doop vasten (Mattheüs 4:2). Rond het jaar 250 werd dit vasten uitgebreid naar alle dagen van de Goede Week, terwijl het Concilie van Nicaea in 325 getuigt van een 40-dagen vasten.

Heropleving van de Tridentijnse Ritus

Paus Benedictus XVI gaf op 14 september 2007 in het Motu Proprio ‘Summorum Pontificum’ de toestemming om de H. Mis opnieuw volgens de Tridentijnse (Latijnse) ritus te vieren. Deze ritus werd de factoafgeschaft tijdens het Tweede Vaticaans concilie en werd vervangen door de moderne ritus zoals vele gelovigen die vandaag kennen. Dankzij het ‘Summorum Pontificum’ mag elke priester, indien voldoende geschoold, de H. Mis volgens het Romeins Missaal van 1962 lezen. Gelovigen die dit wensen, kunnen dus sindsdien in hun parochie vragen om een H. Mis volgens de Tridentijnse ritus te organiseren én de parochiepriester dient welwillend te staan tegenover dit verzoek.

De Smaragden Tafel

De smaragden tafel is een esoterische tekst waarvan de oudheid nooit is vastgesteld, toegeschreven aan één van de grote figuren uit de antieke geschiedenis, de mythische Hermes Trismegistus.

Hermes is de Griekse naam voor de Egyptische god Thoth, van wie gezegd wordt dat hij de uitvinder is van de geneeskunde, de rechtspraak, de kunsten, de wiskunde, de muziek, de alchemie, de astrologie, de dichtkunst en het schrift. Ik omschrijf Trismegistus als mythisch, niet omdat ik niet in zijn bestaan geloof, maar omdat het waarschijnlijk altijd een open vraag zal blijven of één of vele auteurs verantwoordelijk zijn voor de oorspronkelijke hermetische teksten. Men zegt wel dat deze tussen twintig en zesendertigduizend in getal zijn, al zijn de meeste tot op heden niet bewaard gebleven.

Vaccinatie: een onderzoek van haar schaduwzijde

door Coen Vonk artikel verschenen in Sunrise

Niet alleen blijken immunisaties – ook die welke bij baby’s worden toegepast – infectieziekten niet te voorkomen; ze veroorzaakten meer leed en doden dan iedere andere vorm van menselijk ingrijpen in de hele geschiedenis van medische interventie.    – dr. Viera Scheibner Deze bewering is zo tegengesteld aan wat ons in de media en door de algemene gezondheidszorg en medisch personeel wordt verteld, dat we misschien geneigd zijn om haar direct te verwerpen. Intussen groeit de lijst met vaccins voortdurend, terwijl voorstanders vaak proberen om vaccinatie algemeen verplicht te stellen. Maar verder medisch onderzoek geeft aan dat vaccinatie geen eenduidige zaak is. Vooral in de laatste twintig jaar is men zich meer bewust geworden van de ernstige bijwerkingen en zijn er talrijke boeken en artikelen over dit onderwerp verschenen. Een kritisch gezichtspunt kan niet langer worden afgedaan als een gezichtspunt van religieuze of alternatieve levensstijl fanatiekelingen, want het wordt steeds duidelijker dat er gegronde medische redenen zijn, ondersteund door gedegen onderzoek, om het gangbare gebruik van vaccinatie opnieuw te bezien. Ik zal enkele punten van bezorgdheid noemen die wetenschappers en activisten hebben geuit, in de hoop dat lezers worden gestimuleerd het vraagstuk te onderzoeken en hun eigen conclusies te trekken.

Reïncarnatie en bevolkingsgroei

door David Pratt

Foto : de DEVA MARA, Heer van Dood en Lust, houdt het wiel van reïncarnatie vast en probeert mensen in het samsara te houden.

‘Kan bevolkingsgroei reïncarnatie uitsluiten?’ Dit is een vraag die vaak opduikt in discussies over reïncarnatie. Het is ook de titel van een recent artikel door David Bishai, gepubliceerd in de Journal of Scientific Exploration.
Volgens schattingen stond de wereldbevolking in 8000 v.Chr. op ongeveer 5 miljoen mensen. Rond het begin van onze jaartelling was ze gestegen naar 300 miljoen. Tegenwoordig bedraagt ze ongeveer 6 miljarden neemt toe met een snelheid van 85 miljoen per jaar (135 miljoen geboortes tegenover een sterftecijfer van 50 miljoen). Aan de huidige periode van ongekende bevolkingsgroei lijkt echter een einde te komen. David Bishai schrijft:

“Een aanhoudende wereldwijde afname van het vruchtbaarheidscijfer begon meer dan 20 jaar geleden en deze trend toont geen neiging om te buigen. Tenzij onverwachte economische of epidemiologische tegenslagen plaatsvinden zal de wereldbevolking rond het jaar 2050 een hoogtepunt van ongeveer 10 miljard bereiken.”

Als reïncarnatie een feit is, en als we veronderstellen dat het totaal aantal menselijke zielen – zowel geïncarneerd als niet-geïncarneerd – die op aarde evolueren min of meer constant blijft, kan de wereldbevolking alleen toenemen als de gemiddelde periode tussen twee levens afneemt. Omgekeerd, als de wereldbevolking afneemt, moet de gemiddelde periode tussen twee levens toenemen.

Driekoningen

Inleiding

Het bericht van de geboorte van een nieuwe koning (Jezus) in Betlehem brengt grote verwarring teweeg bij koning Herodes. De geboorte van een nieuwe koning vormt immers een regelrechte bedreiging voor hemzelf en maakt hem dan ook in hoge mate verontrust. Daarom zendt hij de wijze mannen die in Jeruzalem zijn aangekomen op zoek naar de pasgeboren koning onverwijld naar Betlehem met de opdracht “om een zorgvuldig onderzoek in te stellen naar dat Kind … opdat ook ik het hulde kan gaan brengen.” De wijzen gaan de ster achterna totdat deze bleef stilstaan boven de plaats waar het kind, de nieuwe koning geboren werd. Daar vallen ze op hun knieën neer en bieden hun geschenken aan het kind aan: goud, wierook en mirre. Gewaarschuwd om langs een andere weg dan ze gekomen zijn terug te keren, aanvaarden ze weer de reis naar huis. In
het oosterse christendom heet het Driekoningenfeest ‘Epifanie’: de verschijning van de Heer ofwel ‘lichtverschijning uit de hoge’. Voor de Oosterse christenen is het dan Kerstmis. Voor de oorsprong hiervan moeten we terug naar het oude Egyptische Osirisfeest. De Egyptenaren vierden op die dag (6 januari) dat de zonnegod Osiris eens in ieder mens afzonderlijk op zou staan. Dit zou gebeuren als ‘de ster van de liefde’ vanuit een hogere wereld naar de aarde zou afdalen. 

De legende van het Ros Beiaard

Aymon, de Heer van Dendermonde, leeft al jaren in ruzie met Karel de Grote. Met de bedoeling uiteindelijk de verzoening tot stand te brengen tussen leenheer en leenman, stemt Karel toe in het huwelijk van zijn zus Aya met Heer Aymon. Aya schenkt het leven aan vier zonen: Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reynout. Zij worden door hun vader tot ridder geslagen en krijgen, zoals de traditie het wil, elk een paard als geschenk. Reynout is echter zo sterk dat hij zijn rijdier met één vuistslag velt. Nog twee andere paarden worden hem aangeboden, maar geen enkel is tegen de kracht van Reynout opgewassen. Een ridder moet toch een paard hebben!

Heer Aymon weet echter raad. Hij brengt Reynout naar een burcht waarin het door iedereen gevreesde Ros Beiaard opgesloten zit. Nog nooit heeft het zijn meester gevonden. Na een heroïsche kamp slaagt Reynout er in het wonderbare paard aan zijn wil te onderwerpen. Voortaan gehoorzaamt het Ros op het eerste teken van ridder Reynout.

Wat zijn Schuttersgilden ?

Tekst : Koenraad Logghe

Foto : De Hoofdman “slaat” een Gildenbroeder tot Koning na de Koningschieting.

Kenmerken

Het betreft historisch gezien een militair genootschap, waar bij er etymologisch gesproken twee mogelijke verklaringen voor Schuttersgilde bestaan: het schieten, enerzijds, en het be-schutten anderzijds. Men verwijst hiervoor naar de locatie in het Middeleeuwse Vlaanderen waar deze organisaties zich voor het eerst manifesteerden.

Germaans zonnewende-ritueel

Het boogschieten als sport werd reeds beoefend door de Egyptenaren, de Grieken en de Romeinen. Eén van de disciplines op de Olympische Spelen was het boogschieten op getuide duiven. Als ritueel is het gaai-, papegaai- of koningsvogelschieten typisch Germaans. Het schieten naar een vogel is een typisch oud-Germaans gebruik. Deze traditie bereikte onze streken in de derde eeuw na Christus. Deze profiteerden van het vertrek van de Rijnlegioenen na de dood van keizer Decius in 251 na Christus.

De boog is dan het vormelijk symbool waarmee de koningsvogel op haar hoogste stand naar beneden wordt gehaald. Net zoals Balder, de Zonnegod, die door zijn misleide blinde broeder Hodur wordt getroffen tijdens een spel en dood neervalt. Dan begint de gestade ondergang van de zon naar de Onderwereld tot en met de Winterzonnewende.

Gilde

Het woord “gilda” is van Frankische oorsprong. Het woord is pas in de 8ste eeuw bekend maar kan het bestaan van deze instelling rond de 5de eeuw al vaststellen. Het woord verwijst naar een offermaal ter ere van de doden. De Germanen herdachten deze op bepaalde tijdsstippen met dagen durende dodenmalen met uitgebreide banketten en drinkgelagen. Het offer, de bijdrage, initieel meestal in natura, heette Gilde, gelde of gulde. De naam gilde ging over op het maal zelf en later op het gezelschap dat de maaltijden genoot en de gemeenschap er rond.

Het noveengebed

Het woord noveen is afgeleid van het Latijnse novena. Dit betekent negen.
Het noveengebed is een vast gebed van 9 opeenvolgende dagen, met een bepaalde intentie.
De traditie van het noveengebed vindt haar oorsprong in het voortdurende gebed van Maria met de Apostelen.
Ook het pinksterfeest vindt hierin zijn oorsprong.

Het noveengebed kan aan God, Jezus, Maria, of een der Heiligen zijn gewijd.
Er wordt dan ook vaak een noveenkaars gebrand. Dit is een kaars die 9 dagen onafgebroken brandt.

Dit gebed wordt met een bepaalde intentie gebeden.
Deze intentie kan bijvoorbeeld voor een of meer zieken zijn, voor het beëindigen van een bepaald conflict of voor de wereldvrede in het algemeen.

Gebed voor de Nederlanden

Dichtbevolkt land van water en groen,

Land van openheid en vrijheid,

Klein land, groot in woord en daad,
Land van mensen die niet alleen praten, maar doen.

Eeuwige Vader,
Ontferm U over de Nederlanden,
Geef dit land goede leiders in kerk en samenleving,
Help hen om een halt toe te roepen aan de ontaarding en misbruik van vrijheid,
Geef hen de wijsheid en kracht om niet alles uit te leveren aan ‘de Markt’, daar waar enkel gewin telt.
Help de mensen om vredelievend maar zichzelf te blijven.
Inspireer hen om weer trots op hun land en een voorbeeld voor andere landen te zijn,
Inspireer de mensen om rechten en plichten in evenwicht te houden.
Jezus, help de Nederlanden zichzelf te zuiveren en geef het de kracht om te herrijzen in waarachtigheid, eenheid en geloof.
Amen.

Broederschap

Onze Gilde is een “vereniging” die meer is dan een praatclub. Het woord “vereniging” wordt hier aldus gebruikt naar profane maatstaven. Onze Gilde is een broederschap. Onze Gilde is een denkschool. Met “denken” wordt hier niet alleen na-denken bedoeld, maar ook voor-denken, scheppend denken.

Om scheppend te kunnen denken moeten we ons eerst kunnen ontdoen van vastgeroeste beelden die we meekregen in onze opvoeding en onze omgeving. We moeten ons kunnen bevrijden van clichés, die ons denken in de weg staat. De huidige maatschappij overstelpt ons met beelden, symbolen, ideeën, woorden en daden die elk onafhankelijk denken in de weg staan. We worden geleefd. De huidige maatschappij dringt ons haar clichés op. “Dit is goed en zo moeten jullie denken; dat is slecht en zo moeten jullie denken.” Men vertelt ons wie onze bondgenoten zijn en wie onze vijanden. Men vertelt ons hoe we de geschiedenis moeten geloven. Andere opinies zijn strafbaar.

Men vertelt _ons dat God niet bestaat of in het slechtste geval ver weg is. Wie daarmee niet instemt wordt aanzien voor achterlijk, blijkt niet goed bij zijn hoofd te zijn en wordt belachelijk gemaakt.

Ons denken wordt geactiveerd als we bijvoorbeeld naar symbolen kijken. Symbolen dienen om ons iets duidelijk te maken. Symbolen hebben betekenis als ze juist “gelezen” worden. Symbolen zijn objecten, woorden of beelden die – al zijn ze van een lagere orde – steeds aspecten van de hoger liggende orden vertegenwoordigen. Symbolen kunnen ons ook helpen om onze remmingen weg te werken.

De Engel

door Godfried Bomans

Boven, in het topje van de kerstboom, stond een engel. Hoe zij daar gekomen was, dat kon zij zich met de beste wil niet meer herinneren. Zij had nog een vage heugenis aan een nauwe, donkere ruimte, waaruit zij opeens door een kleine hand in, een zee van licht getild was. Het was een glorieuze geboorte geweest en sinds dat ogenblik was zij altijd gelukkig geweest. Dit alles had eigenlijk nog maar één avond geduurd, maar voor een Kerstengel is dat een eeuwigheid, dat begrijp je wel.

Arme, kleine Kerstengel! Zij wist niet dat het Kerstfeest slechts een enkele avond duurt en dat die al bijna voorbij was. Zij stond, met een blikken knipje aan de boom bevestigd, zachtjes heen en weer te wiegen en keek door haar gazen vleugels naar de lichtjes der kaarsen, die beneden haar brandden.

En opeens, daar doofde een kaars uit. Meerdere volgden.

Het werd steeds donkerder om haar heen en ten laatste zag zij niets dan de zwarte nacht. De engel nieste, want de walm der gedoofde kaarsen prikkelde in haar neus. In het begin dacht zij dat het een grapje was, maar toen het donker bleef, kwam zij tot nadenken. “Ik had beter moeten opletten, toen het nog licht was,” dacht zij spijtig, “ik heb helemaal niet gekeken. ik herinner mij eigenlijk niets. Absoluut niets. Werd het maar weer licht.”

Balders dood en wedergeboorte

Vele honderden jaren geleden aanbaden de Germanen vele Goden. Hun Oppergod noemden zij Odin. In vele streken werd hij ook Alvader of Wodan genoemd. Hij was getrouwd met Frigga. Samen hadden zij vele kinderen. Bij hun kinderen was ook een tweeling, twee zonen, Balder en Hodur.

De tweelingbroers leken helemaal niet op elkaar. Hodur was blind. Hij was de God van de Duisternis. Somber, zwijgend en donker ging hij door het leven. Balder daarentegen was de God van het Licht en de Warmte. Hij was steeds vrolijk en 
zuiver. Hij bracht Licht in het hart van de mensen en de Goden. Hij maakte allen gelukkig en blij. Alles op aarde groeide en bloeide door zijn Licht en warmte. Zonder hem zou er geen leven mogelijk geweest zijn.

De vier Kaarsen

Heel langzaam brandden eens vier kaarsen.
De omgeving was zo rustig dat men ze kon horen spreken.
De eerste kaars zei: “Ik ben de VREDE.
Ik deed zolang mijn best
opdat mensen geen ruzie zouden maken,
dat ze geen wapens zouden gebruiken,
dat ze niet zouden slaan voor een meningsverschil.
Maar er blijft oorlog overal,
en waar mensen in groepen samenkomen
blijven er twisten ontstaan.
Wat heeft het voor zin dat ik voor hen brand?
Niemand, kan mij beletten dat ik uitdoof.”
Haar vlammetje werd vlug kleiner en doofde uit.

Marcel Messing over de Illuminati

Louise Baanders (in naam van Stop de VeriChip) maakte een uitvoerig verslag omtrent een lezing van Marcel Messing (Worden wij wakker?)

In zijn lezing voerde Marcel Messing het publiek door de ontstaansgeschiedenis en de ontwikkeling van een Nieuwe Wereldorde.

Hij begon zijn verhaal met de tragische gebeurtenissen rond 11 september die ook deel uitmaken van een groot duistere plan en hetgeen de sleutel vormt om de daaruit voortspruitende “Global War on Terror” beter te begrijpen. Op superieure wijze tilde Messing in zijn lezing het gordijn op, één van de sluiers die voor veel mensen over 9/11 hingen. Hierbij gaf hij als een rode draad door zijn verhaal heen, de ontsluiering van de occulte bloedlijnen en de nauwe bloedbanden tussen de politieke Amerikaanse wereldleiders en het Engelse koningshuis.

Een verhaal uit de woestijn

Een verhaal vertelt over twee vrienden die door de woestijn liepen.

Opeen moment tijdens de reis kregen ze ruzie en de ene vriend sloeg de ander in het gezicht.

Degene die geslagen werd was gekwetst, maar zonder iets te zeggen schreef hij in het zand:

‘VANDAAG SLOEG MIJN BESTE VRIEND MIJ IN HET GEZICHT.’

Zij liepen verder totdat zij een oase vonden, waar zij besloten een bad te nemen. Degene die was geslagen, raakte vast in modder en dreigde te verdrinken,maar de vriend redde hem. Nadat hij was bijgekomen, schreef hij op een steen:

‘VANDAAG REDDE MIJN BESTE VRIEND MIJN LEVEN.

De vriend die had geslagen en zijn beste vriend had gered vroeg hem:’Nadat ik je had geslagen, schreef je in het zand en nu schrijf je op een steen, waarom?’

De andere vriend antwoordde: ‘Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar de wind van vergeving het kan uitwissen. Maar als iemand iets goeds doet voor ons,moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen.’

LEER OM JE PIJN IN HET ZAND TE SCHRIJVEN EN OM JE GOEDE ERVARINGEN IN STEEN TE GRAVEREN.Men zegt dat er een minuut nodig is om bijzondere mensen te vinden, een uur om hen te waarderen, een dag om van hen te houden, maar daarna een heel leven om hen te vergeten.

Het betreden van de Ring

Bij het betreden van deze Ringzaal zal elke nieuwkomer, elke gast, bepaalde zaken vragend vaststellen. Andere zaken zullen de gasten ontgaan. U kwam beneden binnen in de herberg. Daarna steeg u de trap op. Eens boven werd u opgewacht door een Wachter. Aan de deur hoefde u te kloppen om binnen te mogen. De Wachter opende de deur en keurde nauwgezet wie binnen wilde komen. Het gegeven dat u hier aan deze Ring zit, betekent dat u werd toegelaten. Daarna nam de Wachter als allereerste het Woord en sprak de Ring toe. Met luide stem liet hij de Ring met de regels van de Sint-Adriesgilde kennis nemen.

Dan zag u  hoe één na één de Lichten werden aangestoken waarna we met respect in ordelijke houding rechtstonden om ons Gebed luidop zegden.

In de Germaanse mythologie, Asatru genaamd, is één van de Goden Wachter. Hij bewaakt Biffrost, de brug naar de andere wereld. Om over de brug te mogen gaan, moet men over goede papieren beschikken. Heimdall, zo heet de Wachter, beslist eigenhandig wie over de brug mag en wie niet. De andere Goden kunnen aan zijn beslissing niets veranderen, zelf Oppergod Odin niet. In deze Ring kan zelfs de Hoofdman niets aan de beslissingen van de Wachter veranderen. Niemand kan daar niets tegen inbrengen.

U, allen hier aanwezig, heeft geluk gehad. De Wachter ëheeft u toegelaten om aan deze Ring te mogen deelnemen.

Net als de Goden in de Germaanse mythologie over de Bifrost-brug naar een andere wereld gaan, zo treedt u evenzo een andere wereld binnen. Beneden bevindt zich de profane wereld. De profane wereld brengt ons veel zorgen mee. Daar worden we geconfronteerd met geldzorgen, emotionele zorgen, familieruzies, jaloezie, nijd, afgunst, ziekte, verderf, haat, gebroken harten, enzovoort. Het is inderdaad zo dat het profane leven ook leuke dingen met zich kan meebrengen. Als uw favoriete voetbalploeg wint, kan de avond uiteraard niet meer stuk.

De profane wereld bevat inderdaad veel tijd en ruimte om te praten over de borstvergroting van tante Margriet of het feit dat nonkel Jef een halve dag op de politie moest wachten toen hij aangerand werd.

Hier boven bent u niet meer in de profane wereld. Hier bent u in de sacrale wereld. We zijn hier omdat we hi˝er een “luchtbel” wensen te creëren waar enkel de hoogste vibraties van de mens aan bod komen. Een “luchtbel” waar we de koude wereld eventjes achter ons kunnen laten door naar boven te kijken. Een “luchtbel” waar we ons goed voelen. In deze “luchtbel”, de Ring genaamd, geven we elkaar de hand. Op deze wijze worden de Broeders en Zusters met elkaar verenigd. We geven elkaar de hand om samen dat te zoeken wat we lang geleden vergeten waren. We bewandelen een Pad dat naar boven leidt. De roep van het Hogere, de Opperschutter des Heelals, wordt luider een luider. Voor ieder van ons klinkt deze Goddelijke Stem anders. Voor de ene zeer stil, bijna onhoorbaar stil, voor de andere zeer luid. In deze Ring is dus geen plaats voor lagere profane zaken. Hier wordt van u gevraagd u te laten leiden door de Hogere Goddelijke Liefde, die in ieder van ons zit.

De mens beschikt over drie intelligentie vormen : rationele intelligentie (IQ), emotionele intelligentie (EQ) en spirituele intelligentie (SQ). Deze drie intellig¥entievormen verhouden zich als een piramide. De  piramide is de meest stabiele bouwvorm, vraag dat maar eens aan een architect.

Bij mensen die een mooi evenwicht hebben gevonden tussen deze drie intelligentievormen zijn er weinig of geen problemen. Vele problemen komen voort uit het onevenwicht tussen deze drie intelligentievormen. Het onevenwicht doet het Westen wankelen. Rationeel zijn we inderdaad zeer flink. We weten “alles”. Daarentegen mogen echte diepe emoties niet meer geuit worden want we leven in een keiharde wereld waar we over lijken moeten lopen om ergens te geraken. Het mannelijk principe domineert ons tijdvak. En het spirituele wordt in het Westen actief bestreden. Diµt begint al in onze scholen en universiteiten. Dit zorgt ervoor dat velen menselijke wrakken zijn, levende lijken, robotachtigen, die elk moment kunnen doorslaan of instorten.

In de Ring trachten we het evenwicht te herstellen. Uit profane chaos moet Goddelijke orde groeien. Hier leren we het pad van de Reuzen te verlaten en het Pad van de Goden te bewandelen. Dit in alle vrijheid en met het grootste respect voor elkaar.

Deze Ring is geen plaats van blind geloof. We zijn geen sekte die u verplicht om dogma’s en leerstellingen te aanvaarden. Natuurlijk kunnen beginnelingen uit zichzelf niets weten. Daarom wordt hen aangeraden over de hier behandelde onderwerpen zaken op te zoeken, te lezen en er over na te denken. In deze Ring zitten mensen die zich onafhankelijk van elkaar op verschillende sporten van de spirituele ladder bevinden. Laat u niets wijs maken : iedereen stond ooit beneden op de eerste sport. De mensen die op hogere sportΩen staan geven reiken graag de hand naar zij die op een lagere sport staan. Iedereen is vrij om deze hand te nemen of niet.

De Ring zal u ook nooit trachten te bekeren van welke spirituele weg ook die u belijdt. Integendeel, bewandelt u een Weg, blijf deze dan bewandelen, maar verdiep er u in. Ga naar de kern. Beperk u niet tot de vormelijke buitenkant.

De Ring heeft een bepaalde wetenschappelijke kant : wij onderzoeken de Wetenschap van het Leven, de Wetenschap van de ziel. Er zijn drie voorname hoofdlijnen die zeer belangrijk zijn :

1. De ziel van de mens is onsterfelijk en haar toekomst is grenzeloos glansrijk en kent ongeremde groei.

2. Het Godsbeginsel woont zowel in als buiten ons.

3. Iedereen is  zijn eigen rechter. Door het principe “wat ge zaait zult ge oogsten” bepaald ieder van ons zijn eigen Weg.

Kortom : God is goed, los van het duale goed versus kwaad.

Van de Opperschutter des Heelals, het Absolute, het Oneindige, het AlleÒsomvattende kunnen we niets anders weten dan dat Het bestaat. Alles wat we er over zeggen is bij voorbaat al onnauwkeurig omdat ons begripsvermogen beperkingen heeft. Toch zijn er beperkte zaken die we over de Schepper kunnen vertellen. Er bestaat zoiets als de Primordiale Traditie. Dit is een eeuwig doorlopende keten waar mensen generatie na generatie esoterische info krijgen. Deze info komt van de Opperschutter zelf. Op tijd en stond krijgen enkelingen toegang tot Zijn informatiecentrum. Dit is wat men de “ingewijden” noemt. Zij zijn de Grote Leraren en uiterst belangrijk voor het doorgeven van de esoterische Kennis. Elke religie bevat een esoterische kern, zij is er zelfs uit ontstaan. De esoterische kernen van alle religies ter wereld zijn dezelfde. Nu begrijpt u waarom het belachelijk en dom is om oorlog te voeren omwille van religieuze meningsverschillen. In het Centrum komen we toch allemaal samen.

Als u dit alles begrijpt, dan begrijpt u ook dat in de Ring enkele regels gelden:

– De Bˆroeders en Zusters, alsook de Gasten moeten het Godsbeginsel aanvaarden. D.w.z. dat er een Hogere macht bestaat, hoe men dat ook zelf moge invullen.

– De Broeders en Zusters, alsook de Gasten bewandelen in alle vrijheid hun eigen spiritueel Pad waarvoor we elkaar niet veroordelen.

– De Broeders en Zusters, alsook de Gasten zijn Verdraagzaam; D.w.z. dat ze elkaar trachten te kennen en elkaar aanvaarden, wat ook de verschillen van denken, uitdrukken en handelen moge zijn.

– De Broeders en Zusters, alsook de Gasten onthouden zich van profane gesprekken die zonder twijfel tot nutteloze discussies zouden leiden, zoals politiek of aanbidding van het Duistere. Elke aanzet zal onmiddellijk en kordaat door de Wachters of zelfs door de gehele Eed worden afgestopt.

– De Broeders en Zusters, alsook de Gasten komen naar de Ring met hun gehele hart. De liefde moet van twee kanten komen. Een gezellig pintje hoort er bij, we zijn immers niet voor niets een Vlaamse Gilde, maar is niet het hoofddoel van de bijeenkom˘st.

– De Broeders en Zusters, alsook de Gasten trachten om aan zichzelf te werken want niemand is perfect, hoeveel kennis iemand ook moge hebben. Het heeft trouwens niet veel zin om in de Ring veel mooie en weliswaar wijze woorden te gebruiken terwijl men zich, eens terug in de profane wereld, als een respectloos en eerloos persoon gedraagt. Mooie woorden verliezen hun kracht als ze niet in daden worden omgezet. In de eerste plaats moeten de mooie woorden binnen gezinsverband worden omgezet.

Natuurlijk zijn we allen onvolmaakt en is het maken van fouten een dagdagelijks gegeven. Daarom moeten we trachten daar aan te werken, ieder aan zichzelf.

Fouten moeten ook kunnen toegegeven worden. In de eerste plaats aan het “slachtoffer”. Ook moeten we kunnen vergeven, dit uiteraard niet zomaar, maar nadat de “dader” nederig zijn fout heeft toegeven en om verschoning heeft gevraagd.

Ik wens u van harte welkom in deze sacrale ruimte.

Ik wens u van harte welkom in de Sint-Andriesgilde.

Kris Roman, Hoofdman

Bij het betreden van deze Ringzaal zal elke nieuwkomer, elke gast, bepaalde zaken vragend vaststellen. Andere zaken zullen de gasten ontgaan. U kwam beneden binnen in de herberg. Daarna steeg u de trap op. Eens boven werd u opgewacht door een Wachter. Aan de deur hoefde u te kloppen om binnen te mogen. De Wachter opende de deur en keurde nauwgezet wie binnen wilde komen. Het gegeven dat u hier aan deze Ring zit, betekent dat u werd toegelaten. Daarna nam de Wachter als allereerste het Woord en sprak de Ring toe. Met luide stem liet hij de Ring met de regels van de Sint-Adriesgilde kennis nemen.

Dan zag u  hoe één na één de Lichten werden aangestoken waarna we met respect in ordelijke houding rechtstonden om ons Gebed luidop zegden.

In de Germaanse mythologie, Asatru genaamd, is één van de Goden Wachter. Hij bewaakt Biffrost, de brug naar de andere wereld. Om over de brug te mogen gaan, moet men over goede papieren beschikken. Heimdall, zo heet de Wachter, beslist eigenhandig wie over de brug mag en wie niet. De andere Goden kunnen aan zijn beslissing niets veranderen, zelf Oppergod Odin niet. In deze Ring kan zelfs de Hoofdman niets aan de beslissingen van de Wachter veranderen. Niemand kan daar niets tegen inbrengen.

U, allen hier aanwezig, heeft geluk gehad. De Wachter ëheeft u toegelaten om aan deze Ring te mogen deelnemen.

Het verhaal van een Russische pelgrim

Het verhaal van een Russische pelgrim

Een starets in Irkoetsk vroeg aan een pelgrim : “Ik ben nieuwsgierig om iets meer te vernemen over je afkomst en over je leven, voor je als pelgrim ging rondzwerven” Het ware verhaal van een Russische pelgrim is een boek; De auteur ervan is onbekend. Rond dit verhaal hangt er iets mysterieus. De eerste vier verhalen verschenen voor 1870, dank zij een monnik, Paisii van het Sint-Michielklooster te Tsjeremi bij Kazan. Hij had de verhalen overgeschreven aan een bezoek aan de berg Athos. Het boek kende in 1884 reeds een derde en vierde druk.

Bij de uitgave van 1884 werd een tweede deel bijgevoegd : De drie sleutels voor de schatkamer van het innerlijk gebed.” met een aantal teksten van de heilige Vaders. In 1911 verschijnen het 5de, het 6de en het 7de verhaal. Deze werden gevonden tussen de paieren van starets Ambrosius van Optina.

De auteur stelt zich geboortig in een dorp in de regio Orel. Hij was drie jaar oud toen zijn ouders stierven en kreeg daardoor de opvoeding van zijn grootouders.

Voor ons ligt het boeiende verhaal van de dubbele weg die de pelgrim is ingegaan : zijn tochten door het onmetelijke Rusland en zijn innerlijke Weg naar God. De tekst van Paulus “Bidt zonder ophouden” raakte hem diep. De hoofdrolspeler van dit verhaal gaat op zoek naar een starets die hem dit kan leren. Starets beteknt “oude man, grijsaard” maar werd een woord om een oude wijze monnik aan te duiden die in staat is om anderen op te leiden in de weg naar het gebed.Met veel moeite vindt onze man zo’n starets.

Dank zij deze man vindt hij een boek, uitgegeven in  1792 door de monnik Nicodemus van de berg Athos, samen met Macarius, de vroegere bisschop van Korinthe, die kluizenaar was geworden. Paisii Velitkovsky vertaalde het naar het Kerkslavisch. Zijn werk werd in 1798 in Peterburg gepubliceerd en kreeg de naam “Dobratoljoebië”, wat de letterlijke vertaling van de Griekse term Filokaleia, Liefde voor het Goede. Door de Filokaleia en de beoefening van het Jezusgebed sluit onze pelgrim aan bij de grote stroming in de spiritualiteit die bekend staat onder de benaming “hesychasme”. Gregorius Palamas was de grote verdediger van de hesychasten in de 14de eeuw, maar de oorsprong vinden we terug bij de woestijnvaders. De fundamentele bedoeling is komen tot het voortdurend gebed. Steeds heeft men gezocht naar een weg om dit te bereiken. Beroemd is de tekst van Johannes Climacus uit de 7de eeuw : “Hesychia is de ononderbroken verering en dienst van God. De gedachte aan jezus moet één worden met uw ademhaling, en dan zult ge het nu van de hesychia leren kennen.”

In Rusland was het hesychasme bekend geworden rond de 14de eeuw door Nil Sorski. De pelgrim in ons verhaal is een ware propagandist voor de godsdienstige geaardheid van het Russische volk.

Het verhaal wordt in tegenwoordige tijd en de ik-vorm gebracht.

Eerste verhaal

Door Gods genade ben ik christen, naar mijn daden een groot zondaar, van beroep een pelgrim, een dakloze van de laagste stand, die zwerft van plaats naar plaats. Mijn bezit bestaat uit een zal brood op mijn rug en een Bijbel op mijn borst. Op de 24ste zondag na Pinksteren ging ik naar de Liturgie (in de Oosterse Kerk staat dit voor Eucharistieviering). Ik las er dat men onophoudelijk moet bidden. Hoe moet ik  dit oplossen ? Ik had al vele preken hierover gehoord maar kreeg geen antwoord over de manier waarop. Toen besloot ik met Gods hulp iemand mett ervaring te zoeken. Ik trok langs verschillende plaatsen en sprak met veschillende personen. Zo legde ik eens 200 werst (één werst is 1,06km) af. Ik zag er een klooster en zag er de overste. Daar kreeg ik een boekje van de heilige Domitri : “Het geestelijk onderricht van de geestelijke mens”. Bedroefd omdat ik ook van de opverste geen antwoorden kreeg, trok ik de dag nadien verder. Na vijf dagen wezrd ik ingehaald door een klein oud mannetje die me mee naar zijn kluizenarij uitnodigde. Hij kon me overhalen mee te komen. Ik zei hem dat de aangeboden maaltijd me niet zo interesseerde maar wel de wijze hoe men tot het innerlijk gebed komt. De starets sloeg een kruisteken en antwoordde : “Dank God, beminde broeder, dat Hij je ontvankelijk heeft gemaakt voor deze onweerstaanbare drang naar de kennis van het onophoudelijk inwendig gebed. herken daarin de roepstem van God en wees ervan overtuigd dat Hij je beproefd heeft of je wil gevolg geven aan Zijn stem. Het we rd je gegeven om in te zien dat men niet door de wijsheid van de wereld of dank zij een oppervlakkige nieuwsgierigheid kan komen tot het hemels licht en het onophoudelijk innerlijk gebed, maar dat integendeel de arme van geest het werkelijk ervaart in de edenvoud van het hart. (…) Hoe leert men bidden ? Wat is heet gebbed ? Hoewel dit de eerste en de belangrijkste vragen zijn, kan men uiterst zelden bij de predikanten van onze tijd daarover een uitgebreide verklaring vinden. Dit is moeilijk. Daarvoor is de kennis van een ingewijde vereist en niet alleen schoolse wetenschap. Velen hebben een verkeerd oordeel over de beoefening van het gebed. Ze denken dat het gebed de vrucht is van allerlei voorbereidingen en ascetische middelen. Integendeel, de deugden en ascese worden voortgebracht door het innerlijk gebed. Paulus zegt in 1Tim. 2,1 : “Vooreerst vraag ik u gebeden te verrichten”. Van een christen eist men goede werken, maar het werk van het gebed moet voor alle werken komen, omdat zonder het gebed geen enkel ander goed werk kan voltrokken worden. Zonder het gebed is het onmogelijk de Weg te vinden naar de Heer, verlicht te worden in het hart door het Licht van Christus. Er moet veelvuldig gebed aan voorafgaan. Ik zeg veelvuldig want volmaakt gebed ligt buiten onze mogelijkheden. Het enige wat binnen onze mogelijkheden ligt is is veel bidden en overal bidden, om te komen tot zuiver gebed. Dat is de Moeder van het geestelijk goed. Tracht die Moeder voor je te winnen en ziuj zal je kinderen schenken, zegt de Heilige Isaak de Syriër. “

Eens aan de kluizenarij gekomen, vroeg ik de overste om meer uitleg.

Hij antwoordde me dat hij me een boek zou laten zien. We kwamen in zijn cel en de starets zi me het volgende : “Het ononderbroken inwendig Jezusgebed is een voortdurende, nooit ophoudende aanroeping van de Goddelijke Naam van Jezus Christus, met de lippen, met de geest en met het hart. daarbij sttelt men zich voor hoe Hij voortdurend aanwezig is. Men vraagt Hem om ontferming bij alles wat men doet, op elke plaats en ten allen tijde. zelf in de slaap. Het gebed wordt uitgedrukt met de volgende woorden : Heer Jezus Christus, zoon van de Levende God, ontferm U over mij, zondaar. En als deze aanroeping tot een gewoonte us geworden, zal men een grote vertroosting ondervinden en de behoefte voelen om altijd dit gebed te verrichten, zodat men zelfs helemaal niet kan leven zonder dit gebed. Het zal als vanzelfs opwellen.”

Ik vroeg aan vadertje (in het Russisch een eerbiedwaardige titel) : “Ik begrijp het goed, maar hoe kan ik het verkrijgen ?”

Het vadertje antwoordde : “Hoe men het gebed aanleert, zullen we in dit boek aanleren. Dit boek heet de Filokaleai. Hetbevat de volledige en uitvoerige leer over het ononderbroken innerlijk gbed, uitgelegd door 25 Heilige Vaders. Het is niet verhevener dan de Bijbel, maar het geeft een heldere uitleg over wat op verborgen wijze in de Bijbel is vervat. Met onze geest is dit niet gemakkelijk te zien. Een voorbeeld. De zon is de grootste allesovertreffende Lichtbron. Maar je kan er niet naar kijken met het blote oog. Je kan er enkel naar kijken met een stukje gekleurd glas dat miljoenen keren kleiner is dan de zon. Daardoor kan je kijken naar de machtige koning van de hemellichamen. De Heilige Schrift is de schitterende zon en de Filokaleia het nodige stukje glas.”

De starets opende een stukhe van Simeon de Nieuwe Theoloog en zei : “Ga neerzitten in stilte en afzondering. Buig het hoofd. Sluit de ogen. Adem heel zachtjes. Stel je voor dat je in je hart kijkt. Voer je geest, dwz je gedachten uit je hoofd naar je hart. Zeg bij het ademen : heer Jezus Christus ontferm U over mij. Doe dit ofwel zachtjes met de lippen ofwel met de geest. Tracht de gedachten te verjagen, wees rustig en geduldig en herhaal deze oefening heel vaak.”

Toen ging ik naar een dorp in de buurt. Ik verhuurde mij heel de zomer aan een boer, om zijn groententuin te bewaken. Daar begon ik het innerlijk gebed te leren. Ik begon vermoeidheid te voelen, alsook luiheid en verveling. Ik vertelde de starets, die me regelmatig kwam opzoeken, over mijn toestand en over de gedachten die door mijn hoofd heen raasden als ik bad. Hij antwoordde me liefdevol : “Beminde broeder, Dit is de strijd van het rijk der Duisternis tegen jou, omdat het gebed van het hart het ergste is wat ze vrezen. Daarom trachten ze je op alle manieren te weerhouden en je te  beletten je gebed te leren. Trouwens, de vijand doet niets anders dan dat wat God toelaat. Je kan blijkbaar nog wat beproevingen gebruiken om nederiger te worden. Het is nog te vroeg om de hoogste toegang tot jouw hart te willen openen. Je zou in geestelijke hoogmoed vervallen. Hier heb je een gebedssnoer. Verricht hiermee 3.000 gebeden per dag.” Twee dagen viel het me zwaar. daarna ging het beter. Terwijl ik me vroeger moest dwingen, komt het gebed nu vlotter en vlotter.

Ik vertelde dit aan de starets en hij zei me voortaan 6.000 gebeden per dag te doen. Heel de week deed ik dit. Ik verdrong de gedachten die in mijn hoofd wilden opkomen. Op ogenblikken dat ik eventjes stop, voel ik een leegte.

De starets had me 10 dagen niet gezien. Hij zei me voortaan 12.000 gebeden per dag te doen. Op zekere dag werd ik wakker, als het ware gewekt door mijn gebed. Ik begon mijn morgengebeden op te zeggen, maar mijn tong kon ze niet gemakkelijk opzeggen. Als ik met het Jezusgebed begon, werd het mij zo licht, zo blij : mijn tong en lippen spraken als vanzelf, zonder dwang van mij. Het was alsof ik in een andere wereld leefde. Ik kwam gemakkelijk aan mijn 12.000 gebeden; Ik wilde er meer doen maar de starets zei me me aan dit getal te houden. ik ging naar de starets en vertelde hem alles. Hij zei : “God zij geloofd omdat hij je gegeven heeft graag en gemakkelijk te bidden. Dit is echter nog iets natuurlijks, een gevolg van herhaalde oefening en ascese. Het is zoals bij een machine : als men een vliegwiel een zwaai geeft, draait het daarna nog lang vanzelf. Maar om de beweging nog langer te doen duren, moet men het wiel smeren en blijven duwen. Hoeveel verukkelijker is het als de Heer zich gewaardigt de genade van het spontane geestelijke gebed te laten ontdekken en de ziel zuivert van alle passies. Het ontdekken van dit geheim op aarde is een voorsmaak van de hemelse zaligheid. Thans sta ik je toe om zoveel mogelijk te bidden als je wil. “

Ik bracht ganse zomer door met het mondeling Jezusgebed. Ik voelde me rustig. In mijn slaap bad ik eveneens voortdurend. Als ik overdag iemand ontmoette, was het alsof ik hem heel lang kende, de mensen kwamen me zo bemind voor. Als ik naar de kerk ging, leek de dienst niet meer zo lang, maar eerder kort. Mijn eenzame hut leek me een prachtig paleis.  Ik wist niett hoe ik God kon danken omdat Hij om mij, een erbarmelijke zondaar te redden, zulk een starets en leermeester had gezonden. Lang heb ik van zijn onderricht niet kunnen genieten. op het einde van de zomer is hij gestorven. Onder tranen heb ik van hem afscheid genomen en hem bedankt voor het onderricht.

Zo bleef ik alleen achter. De zomer was voorbij. Ik werd weer een dakloze. De boer gaf me een zak met gedroogd brood voor onderweg. Opnieuw trok ik als een pelgrim van de ene plaats naar de andere. Maar ik kende niet meer de zorgen van vroeger. Ik vond mijn vreugde in het aanroepen van de naam van Jezus Christus. De boer had me twee roebel gegeven. Ik besloot daarmee een Filokaleia te kopen. In een kerk in een gouvernementsstad kon ik er ééntje op de kop tikken. Het was versleten. Ik herstelde het boek. Nu trek ik rond. Soms doe ik meer 70 werst per dag, maar ik voel niet dat ik ga. Ik gedraag me als een sooort dwaas : over niets maak ik me zorgen. Ik draag zonder moeite de honger, de kou, de beledigingen. Ik zou graag overgaan tot het aanleren van het gebed binnen het hart. Nu is het nog een beetje kunstmatig.  Ik wacht op het uur dat God dat wil.

Tweede verhaal

Gedurende lange tijd ben ik als pelgrim naar verschillende plaatsen getrokken. Ik kreeg het gevoel dat ik mij ergens moest vestigen. Ik vond geen aangepast werk, want mijn linkerarm was vanaf mijn kinderjaren verlamd. Het was dus een onmogelijke wens. daarom vertrok ik naar Siberië, naar het heiligdom van de heilige Innocentius te Irkoetsk. Mijn bedoeling was om in stilte door de bossen en de steppen van Siberië te trekken. daar zou ik mij gemakkelijker kunnen wijden aan het gebed.

Zo ging ik dan op weg en verrichtte zonder ophouden het Jezusgebed. Na een korte tijd voelde ik dat het gebed als vanzelf begon over te gaan op het hart. Het hart klopte gewoon verder maar maar als het ware bij elke slag van binnenuit de woorden van het Jezusgebed begon te spreken. Er kwam een weldoende warmte in mijn hart, deze verspreidde zich over heel mijn borst. Ik trok vooral ‘s nachts verder om overdag in de Filokaleia te kunnen lezen. Ik las, gezeten onder een een boom in het bos. Daarna zag ik soms in een droom mijn starets zaliger. Hij gaf er me wijze raad.

Die zomer genoot ik meer dan twee maanden van deze gelukzaligheid. Ik stapte meestal door bossen en langs veldwegen. Kwam ik in een dorp, dan bedelde ik een zeak droog brood en een handvol zout, vulde mijn kalebas vol water en trok dan weer 100 werst verder.

Tegen het einde van de zomer begonnen mijn beproevingen te dagen. Zo werd ik eens tussen licht en donker ingehaald door twee mannen. Ze eisten geld van me, dat ik niet had. Daarom sloegen ze me bewusteloos. Ze hadden mijn zak meegenomen. ik huilde bittere tranen, niet omwille van de hoofdpijn, maar omwille van het verlies van mijn twee boeken : de Bijbel en mijn Filokaleia. Door het verdriet verzette ik twee dagen lang nauwelijks een voet. De  derde dag was ik helemaal uitgeput en viel ik onder een boom in slaap; In mijn droom zag ik de starets die me volgende boodschap meegaf : “Dit is een les voor je, in onverschilligheid ten opzichte van aardse dingen. Om gemakkelijker op te klimmen naar de hemel. Dit is overgezonden om te vermijden dat je in geestelijk genotszucht zou vallen. Je moet volledig afstand doen van je eigen wil. Wees vol goede moed en weet dat de Heer je samen met de toegestane beproevingen je ook de kracht geeft ze te overwinnen.”

Onverwacht wandelde ik samen met een colonne dwangarbeiders, begeleid door een escorte. Ik merkte op dat de twee mannen die me hadden beroofd, erbij waren. ik vroeg waar mijn boeken waren. ze antwoordden me dat ze meegevoerd werden in een tros, samen met andere gestolen goederen. Ik ging met de escorte mee; de kapitein gaf me mijn boeken terug. De kapitein zei dat hij ook alle dagen in de Bijbel leest. De kapitein vertelde dat hij daar in nuchtere toestand uitstekend werk verrichtte. maar als hij dronk, lag hij er voor zes weken. Ooit was hij zo eens onbeschoft tegen zijn overste. Op zeker ogenblik tolereerde men dat niet meer en werd hij gedegradeerd. Toen ik na mijn overplaatsing en degradatie nog niet beterde, dreigde men me in een strafbataljon te plaatsen. ik wist niet waar kruipen van angst; een monnik zag dat en raadde me aan om telkens de passie voor de drank opkwam, een hoofstuk uit het Evangelie te lezen. Zo raakte ik van de drank af.

Bij één van mijn tochten werd ik uitgenodigd door een boswachter; Hij woonde in het bos in een hut. Mijn overleden starets verscheen weer in een droom. “Dit heilig boek staat vol met de hoogste wijsheid. Het is een geheime schatkamer met de leer van Gods verborgen raadsbesluiten. Maar het is niet overal voor iedereen toegankelijk. Het bevat onderricht dat gemaakt is naar de maat van ieders niveau.” Hij somde me de volgorde waarop het boek moet gelezen worden. De starets nam een stukje houtskool van de grond en maakte aantekeningen in mijn boek. De volgende ochtend werd ik wakker en merkte dat mijn Filokaleia geopend op de steen lag, die in de plaats van de tafel stond, en er was ook een streep met houtskool in ! ik stond versteld. Ik was zeker dat ik het boek daar niet had gelegd.

Ik begon de Filokaleia te lezen op de wijze dat de starets me had opgedragen. Ik kreeg het verlangen om wat ik las te willen ervaren. Ik liet het Jezusgebed in en uit het hart komen, samen met de ademhaling. Als ik lucht inademde, richtte ik de blik van de geest op mijn hart en vormde ik de woorden “Heer Jezus Christus”. Als ik lucht uitademde : “ontferm U over mij”. Na weken oefenen begon ik verscheidene gevoelens waar te worden in hart en geest. Het gebeurde soms dat mijn hart trilde. Het was zalig. Ik voelde een vlammende liefde tot Christus en tot alle schepselen. Ik bemerkte de gevolgen van het gebed zich manifesteren op drie manieren :

1) in de geest. De zoetigheid van Gods liefde, de innerlijke rust, geestesverrukking, zuiverheid van gedachten, met vreugde denken aan God.

2) In de gevoelens. een aangename warmte die het hart doorstroomt, een zoetheid die alle leden vervult, blijdschap die het hart doet trillen, licht en moed, voldoening in het leven, ongevoeligheid voor ziekte en smart.

3) In openbaringen. verlichting van de rede, inzicht in de Schrift, kennis van de taal der schepping, onverschilligheid voor ijdele dingen, zekerheid van Gods nabijheid en van Zijn liefde voor ons.

Vijf maanden bleef ik in het boos. Ik oefende constant. Toen kwam de tijd voor het kappen van het bos. Ik moest daardoor mijn hut verlaten. Ik bedankte de boswachter en trok toen verder tot ik Irkoetsk bereikte.

Op zekere dag had ik een onweerstaanbaar verlangen om naar een kerkdienst te gaan. Iemand zei me dat er een kerk op 30 werst lag. Het weer was koud. Het sneeuwde enregende door elkaar. Er waaide een sterke wind. Ik moest een riviertje oversteken. In midden brak het ijs. Ik zakte tot mijn middel in het koude water. Mijn benen deden pijn. Van de kerkbewaker mocht ik na de dienst eventjes in het waakhuisje blijven. De volgende ochtend kon ik niet meer lopen. Een man kende echter een recept om me te helpen. Ik mocht met hem mee naar zijn huis. Hij kookte urenlang verschillende beenderen en maakte zo een olie waarmee hij mij insÅmeerde. Na vijf dagen was ik genezen. Als beloning vroeg hij dat ik zijn zoon zou leren lezen en schrijven. Ik deed dit; Op een dag genas ik zijn vrouw. Zij had een graat verkeerd ingeslikt. haar keel zwol op. In een droom vertelde mijn startes me haar olijfolie, waar ze allergisch voor was, in de keel te gieten, waardoor ze zou braken. Aldus geschiedde. Ze was wel genezen ! Daardoor kwamen velen naar mij toe. Ik werd bewierrookt en hielp waar ik kan. Om niet in de val van de ijdelheid te trappen, ging ik ‘s nachts weg. Ik verliet het gezin.

In Irkoetsk ontmoette ik in de kerk een rijk koopman. Hij nodigde me thuis uit. Hij vroeg me of ik in Odessa aan zijn zoon een brief wilde  afgeven. in ruil kocht hij voor mij een kaartje voor de boot naar Jeruzalem, waar ik wilde naartoe gaan.

Voordat ik vertrok vertelde ik over mijn vroeger leven aan een geestelijke vader. Ik had een vrouw, we√ leefden in armoede. Door mijn linkerarm kon ik niet werken en niets verdienen. Plots kreeg mijn vrouw hoge koorts en stierf. Ik kon niet meer in mijn huisje wonen, want alles herinnerde me aan haar. Ik verkocht het huisje en gaf haar kleren aan de armen. Toen trok ik naar Lavra, het holenklooster, in Kiêv.

De pelgrim kwam uiteindelijk, vergezeld van een andere pelgrim in odessa aan.Hij  zocht de zoon van de koopman, die hem een kaartje voor de tocht zou laten maken, maar deze was drie weken daarvoor overleden. Daarom ging de reis naar Jeruzalem niet door.

Op deze wijze blijft het verhaal van onze Russische pelgrim nog een tijdje aanhouden. Steeds zien we dat het Jezusgebed hem meer en meer verheft. Alle delen vanhet lichaam trillen steeds op hogere frequentie. Indien jullie meer willen weten over het verhaal van onze pelgrim, dan raad ik jullie aan om het boek te lezen.

Heer Jezus Christus, Zoon van de Levende God, ontferm U over mij, zondaaEen starets in Irkoetsk vroeg aan een pelgrim : “Ik ben nieuwsgierig om iets meer te vernemen over je afkomst en over je leven, voor je als pelgrim ging rondzwerven” Het ware verhaal van een Russische pelgrim is een boek; De auteur ervan is onbekend. Rond dit verhaal hangt er iets mysterieus. De eerste vier verhalen verschenen voor 1870, dank zij een monnik, Paisii van het Sint-Michielklooster te Tsjeremi bij Kazan. Hij had de verhalen overgeschreven aan een bezoek aan de berg Athos. Het boek kende in 1884 reeds een derde en vierde druk.

Een starets in Irkoetsk vroeg aan een pelgrim : “Ik ben nieuwsgierig om iets meer te vernemen over je afkomst en over je leven, voor je als pelgrim ging rondzwerven” Het ware verhaal van een Russische pelgrim is een boek; De auteur ervan is onbekend. Rond dit verhaal hangt er iets mysterieus. De eerste vier verhalen verschenen voor 1870, dank zij een monnik, Paisii van het Sint-Michielklooster te Tsjeremi bij Kazan. Hij had de verhalen overgeschreven aan een bezoek aan de berg Athos. Het boek kende in 1884 reeds een derde en vierde druk.

Bij de uitgave van 1884 werd een tweede deel bijgevoegd : De drie sleutels voor de schatkamer van het innerlijk gebed.” met een aantal teksten van de heilige Vaders. In 1911 verschijnen het 5de, het 6de en het 7de verhaal. Deze werden gevonden tussen de paieren van starets Ambrosius van Optina.

De auteur stelt zich geboortig in een dorp in de regio Orel. Hij was drie jaar oud toen zijn ouders stierven en kreeg daardoor de opvoeding van zijn grootouders.

Voor ons ligt het boeiende verhaal van de dubbele weg die de pelgrim is ingegaan : zijn tochten door het onmetelijke Rusland en zijn innerlijke Weg naar God. De tekst van Paulus “Bidt zonder ophouden” raakte hem diep. De hoofdrolspeler van dit verhaal gaat op zoek naar een starets die hem dit kan leren. Starets beteknt “oude man, grijsaard” maar werd een woord om een oude wijze monnik aan te duiden die in staat is om anderen op te leiden in de weg naar het gebed.Met veel moeite vindt onze man zo’n starets.

Dag en nacht denk ik aan u

August Heinrich Hoffmann von Fallersleben, 1798-1874

Vlaanderen, dag en nacht denk ik aan u.

Waar ik ook ben en vaar,

Gij zijt mij altijd naar.

Vlaanderen, dag en nacht denk ik aan u.

Beemden en velden staan overal groen,

Schoon is ons land geheel,

Schoon als een lustprieel,

Beemden en velden staan overal groen.

God en de Mens

De mens. Wat is dat voor iets? Waarom is hij op aarde gekomen ? Kijkend naar het dierenrijk, stellen we vast dat de mens het grootste mysterie in zich draagt wat het leven op aarde betreft. Door de vernietigende invloed van wat men “Verlichting” tracht te noemen, geloven sommigen dat de mens niets anders is dan een grillig spel van de natuur. Een product van de “evolutie”. Is dit wel zo ?

Hoelang bestaat de mens al ? 50.000 jaar ? 200.000 jaar? 10 miljoen jaar ? Vondst na vondst verandert de wetenschappelijke begindatum. Wannneer de mens “gesticht” werd, kan niemand precies zeggen. Wel weten we dat het langer is dan dat sommigen beweren. Bepaalde secten beweren dat de aarde niet ouder is dan 6000 jaar en dat de dino’s vervalsingen zijn.

Wat is een mens ? Een mens is zeer zeker een rationeel wezen. Hij kan logisch denken. Maar er is meer. De mens is naast een rationeel wezen ook een emotioneel wezen. Daar wordt het voor onze technologische maatschappij al moeilijker. Emoties passen niet in een wereld die door machines wordt gecontroleerd. Ze passen niet indien er winst moet worden gemaakt. We zien de dag van vandaag dat vrouwen een contract moeten tekenen dat ze de eerste drie jaar niet zwanger zullen worden indien ze de voorgestelde baan willen. Kinderen worden in moderne gezinnen gemeden als de pest, want ze verstoren carrières. Ze vragen aandacht. Ze vragen emoties zoals liefde.

Maar er is nog meer. De mens is ook een spiritueel wezen. Het door de Franse Revolutie geteisterde Westen met haar destructieve mei ‘68-uitspattingen verloochent onze derde – of is het eerste – vorm van intelligentie. Deze drie vormen van intelligentie verhouden zich als een bouwwerk. Neem één deel weg en het gebouw stort in elkaar. Het drievoudige werkt in het duale om het Ene te bereiken.

De mens is een groepsdier. Hij kan niet alleen leven. Om te overleven organiseert hij zich. Er waren tijden dat hij een jager was. De man ging jagen terwijl de vrouw thuis voor de kroost zorgde. Dit kwam op heel natuurlijke wijze. Vrouwen die bevallen waren van één of meerdere kinderen, konden gewoonweg niet meer gaan jagen. Iemand moest toch op het kleintje passen ? De mannen gingen in groepsverband jagen. Dan waren ze veel sterker. Op zijn eentje een mammoetje willen neerhalen leidde dikwijls naar het neerhalen van de verkeerde : de jager zelf. Uit deze jachttechnieken ontstond onze maatschappij. Uit groepen jagers ontstonden stammen, uit stammen ontstonden volkeren. Zo komen we tot de volkerengroepen. Van in het begin wist de mens dat de belangrijkste regel van het Leven, zowel zichtbaar als onzichtbaar is : zo boven, zo beneden. Ook al begreep hij niet alles, hij wist dat er zich daar boven heel veel afspeelde. De onzichtbare krachten manifesteerden zich door de natuur. De mens voelt zich verbonden met zijn stamgenoten en met zijn Goden. Hij kijkt op naar de Ene waarvan de verschillende facetten zich langs verschillende wegen manifesteren. Monotheïsme of polytheïsme ? Daar lag hij niet van wakker. Het was toch zo duidelijk. Zijn emotionele en spirituele intelligentie vertelden hem waar het om ging. Religie hoeft niet intellectueel te zijn. Hij voelt zich verbonden omdat hij daarvan afhankelijk is. Enkel mensen die de slang van de Wording hebben doorboord, die los staan van tijd en ruimte, kunnen alleen leven. Men noemt ze kluizenaars. Anderen staan machteloos. In de bergen voelt een mens hoe machteloos hij wel is. Hij mag plannen zoveel hij wil, als de natuur, d.w.z. de Goden, iets anders beslissen, dan mogen de plannen worden opgeborgen. Toch is er iets in hem dat de wereld wil beheersen. Vandaar zijn streven naar techniek en wetenschap. Nochtans kan de techniek geen lawines, vloedgolven, orkanen, aardbevingen en komeetinslagen stoppen. Als hij dat ontdekt begint hij te Goden om hulp te vragen. Hij smeekt hun genade af. Hij offert. De Godenwereld manifesteert zich via de hemellichamen. Het belangrijkste hemellichaam wordt de Zon. Niet alleen is de Zon het grooste hemellichaam, we draaien er ook omheen. De Nachtgod wordt de Maan. Voor heel wat religi¡es is de Zon het belangrijkste lichaam. Vele christelijke mystiekers spraken lovend over de Zon. Uiteraard wisten onze voorouders dat de Zon op zich geen God was. Net zoals de boom geen God was. Ze zagen de Zon als een manifestatie. Later opgeschreven verhalen over primitieven die de Zon en de bomen aanbaden, kloppen niet met de werkelijkheid. Dit komt omdat de verhalen veelal zijn opgetekend door christelijke monniken, die bij een religie zaten die van de Ene allesomvattende Godheid een persoonlijke God hebben gemaakt. Alsof God een website, een e-mailadres, een fax en een rode telefoon naar gelovige in kwestie zou hebben. “Vandaag wil ik een nieuwe job”, “Ik wil op de loterij winnen”, “Help me om die boete niet te hoeven betalen”. Dit is echter de God van de Wording die man hier aanbidt. De God van de dualiteit, van de wraak, van het lijden. In sommige kulturen noemt men deze God JHWH. De christelijke instituten hebben deze God tot allerhoogste ⁄uitgeroepen. Nu zijn ze verrast dat weinigen zo’n God aanvaarden als allerhoogste gezag. Hiermee bedoelde Nietsche : “God is dood”. De God van de rechtstreekse rode telefoonlijk is nu dood. Niemand gelooft daar de dag van vandaag nog in. Logisch. Vandaag zijn mensen op zoek naar hoger. De christelijke instituten worden hier vernoemd omdat zij gedurende eeuwen de koers van onze beschaving hebben bepaald. Zij waren uiteraard niet de enigen die van religie een theater hebben gemaakt. Vandaag de dag gebeurt dat ook in de twee geïnstitutionaliseerde stromen in het Midden-Oosten : islam en judaïsme. Ook zij gaan voorbij aan de werkelijke boodschap. Dit houdt niet tegen dat er in beide wegen oprecht gelovige mensen zijn die een waar zicht hebben op het Goddelijke.

Wie een kadootjes-god verwacht, komt bedrogen uit. Met de Schepper kunnen geen zaken worden gedaan. Wie enkel maar de Schepper aanbidt omdat hij iets terug verwacht, wordt mettertijd atheïst. De kadootjes komen nietDe mens. Wat is dat voor iets? Waarom is hij op aarde gekomen ? Kijkend naar het dierenrijk, stellen we vast dat de mens het grootste mysterie in zich draagt wat het leven op aarde betreft. Door de vernietigende invloed van wat men “Verlichting” tracht te noemen, geloven sommigen dat de mens niets anders is dan een grillig spel van de natuur. Een product van de “evolutie”. Is dit wel zo ?

Hoelang bestaat de mens al ? 50.000 jaar ? 200.000 jaar? 10 miljoen jaar ? Vondst na vondst verandert de wetenschappelijke begindatum. Wannneer de mens “gesticht” werd, kan niemand precies zeggen. Wel weten we dat het langer is dan dat sommigen beweren. Bepaalde secten beweren dat de aarde niet ouder is dan 6000 jaar en dat de dino’s vervalsingen zijn.

Wat is een mens ? Een mens is zeer zeker een rationeel wezen. Hij kan logisch denken. Maar er is meer. De mens is naast een rationeel wezen ook een emotioneel wezen. Daar wordt het voor onze technologische maatschappij al moeilijker. Emoties passen niet in een wereld die door machines wordt gecontroleerd. Ze passen niet indien er winst moet worden gemaakt. We zien de dag van vandaag dat vrouwen een contract moeten tekenen dat ze de eerste drie jaar niet zwanger zullen worden indien ze de voorgestelde baan willen. Kinderen worden in moderne gezinnen gemeden als de pest, want ze verstoren carrières. Ze vragen aandacht. Ze vragen emoties zoals liefde.

Maar er is nog meer. De mens is ook een spiritueel wezen. Het door de Franse Revolutie geteisterde Westen met haar destructieve mei ‘68-uitspattingen verloochent onze derde – of is het eerste – vorm van intelligentie. Deze drie vormen van intelligentie verhouden zich als een bouwwerk. Neem één deel weg en het gebouw stort in elkaar. Het drievoudige werkt in het duale om het Ene te bereiken.

De mens is een groepsdier. Hij kan niet alleen leven. Om te overleven organiseert hij zich. Er waren tijden dat hij een jager was. De man ging jagen terwijl de vrouw thuis voor de kroost zorgde. Dit kwam op heel natuurlijke wijze. Vrouwen die bevallen waren van één of meerdere kinderen, konden gewoonweg niet meer gaan jagen. Iemand moest toch op het kleintje passen ? De mannen gingen in groepsverband jagen. Dan waren ze veel sterker. Op zijn eentje een mammoetje willen neerhalen leidde dikwijls naar het neerhalen van de verkeerde : de jager zelf. Uit deze jachttechnieken ontstond onze maatschappij. Uit groepen jagers ontstonden stammen, uit stammen ontstonden volkeren. Zo komen we tot de volkerengroepen. Van in het begin wist de mens dat de belangrijkste regel van het Leven, zowel zichtbaar als onzichtbaar is : zo boven, zo beneden. Ook al begreep hij niet alles, hij wist dat er zich daar boven heel veel afspeelde. De onzichtbare krachten manifesteerden zich door de natuur. De mens voelt zich verbonden met zijn stamgenoten en met zijn Goden. Hij kijkt op naar de Ene waarvan de verschillende facetten zich langs verschillende wegen manifesteren. Monotheïsme of polytheïsme ? Daar lag hij niet van wakker. Het was toch zo duidelijk. Zijn emotionele en spirituele intelligentie vertelden hem waar het om ging. Religie hoeft niet intellectueel te zijn. Hij voelt zich verbonden omdat hij daarvan afhankelijk is. Enkel mensen die de slang van de Wording hebben doorboord, die los staan van tijd en ruimte, kunnen alleen leven. Men noemt ze kluizenaars. Anderen staan machteloos. In de bergen voelt een mens hoe machteloos hij wel is. Hij mag plannen zoveel hij wil, als de natuur, d.w.z. de Goden, iets anders beslissen, dan mogen de plannen worden opgeborgen. Toch is er iets in hem dat de wereld wil beheersen. Vandaar zijn streven naar techniek en wetenschap. Nochtans kan de techniek geen lawines, vloedgolven, orkanen, aardbevingen en komeetinslagen stoppen. Als hij dat ontdekt begint hij te Goden om hulp te vragen. Hij smeekt hun genade af. Hij offert. De Godenwereld manifesteert zich via de hemellichamen. Het belangrijkste hemellichaam wordt de Zon. Niet alleen is de Zon het grooste hemellichaam, we draaien er ook omheen. De Nachtgod wordt de Maan. Voor heel wat religi¡es is de Zon het belangrijkste lichaam. Vele christelijke mystiekers spraken lovend over de Zon. Uiteraard wisten onze voorouders dat de Zon op zich geen God was. Net zoals de boom geen God was. Ze zagen de Zon als een manifestatie. Later opgeschreven verhalen over primitieven die de Zon en de bomen aanbaden, kloppen niet met de werkelijkheid. Dit komt omdat de verhalen veelal zijn opgetekend door christelijke monniken, die bij een religie zaten die van de Ene allesomvattende Godheid een persoonlijke God hebben gemaakt. Alsof God een website, een e-mailadres, een fax en een rode telefoon naar gelovige in kwestie zou hebben. “Vandaag wil ik een nieuwe job”, “Ik wil op de loterij winnen”, “Help me om die boete niet te hoeven betalen”. Dit is echter de God van de Wording die man hier aanbidt. De God van de dualiteit, van de wraak, van het lijden. In sommige kulturen noemt men deze God JHWH. De christelijke instituten hebben deze God tot allerhoogste ⁄uitgeroepen. Nu zijn ze verrast dat weinigen zo’n God aanvaarden als allerhoogste gezag. Hiermee bedoelde Nietsche : “God is dood”. De God van de rechtstreekse rode telefoonlijk is nu dood. Niemand gelooft daar de dag van vandaag nog in. Logisch. Vandaag zijn mensen op zoek naar hoger. De christelijke instituten worden hier vernoemd omdat zij gedurende eeuwen de koers van onze beschaving hebben bepaald. Zij waren uiteraard niet de enigen die van religie een theater hebben gemaakt. Vandaag de dag gebeurt dat ook in de twee geïnstitutionaliseerde stromen in het Midden-Oosten : islam en judaïsme. Ook zij gaan voorbij aan de werkelijke boodschap. Dit houdt niet tegen dat er in beide wegen oprecht gelovige mensen zijn die een waar zicht hebben op het Goddelijke.

Wie een kadootjes-god verwacht, komt bedrogen uit. Met de Schepper kunnen geen zaken worden gedaan. Wie enkel maar de Schepper aanbidt omdat hij iets terug verwacht, wordt mettertijd atheïst. De kadootjes komen niet.

De mens. Wat is dat voor iets? Waarom is hij op aarde gekomen ? Kijkend naar het dierenrijk, stellen we vast dat de mens het grootste mysterie in zich draagt wat het leven op aarde betreft. Door de vernietigende invloed van wat men “Verlichting” tracht te noemen, geloven sommigen dat de mens niets anders is dan een grillig spel van de natuur. Een product van de “evolutie”. Is dit wel zo ?

Hoelang bestaat de mens al ? 50.000 jaar ? 200.000 jaar? 10 miljoen jaar ? Vondst na vondst verandert de wetenschappelijke begindatum. Wannneer de mens “gesticht” werd, kan niemand precies zeggen. Wel weten we dat het langer is dan dat sommigen beweren. Bepaalde secten beweren dat de aarde niet ouder is dan 6000 jaar en dat de dino’s vervalsingen zijn. In elk geval is het zo dat ook wetenschap een “geloof” is. Niemand van ons heeft het ontstaan van ons zonnestelsel gezien. We “geloven” de wetenschappers.

Het celibaat

Bepalingen :

1. Het woord ‘celibaat’ is afgeleid van het Latijnse woord cælebs,cæ´libis, adiectívum (bijvoegelijk naamwoord), onge-huwd. In het oudere Latijn betekent het ‘ongehuwde’, of ‘onge-huwde staat’, dat is ‘vrijgezel’ of ‘weduwnaar’. In het latere, christelijke, Latijn kon het ook ‘maagdelijk’ betekenen. Tegenwoordig verstaat men er gewoonlijk onder de voor katholieke geestelijken, dat zijn, van lager naar hoger: subdiaken, diaken, priester en bisschop, verplichte ongehuwde staat. Ook mannelijke en vrouwelijke kloosterlingen houden zich aan het celibaat.

2. Het subdiakenschap werd na Vaticánum II door Paus Paulus VI officiëel afgeschaft, maar bleef in de praktijk bestaan. Het werd indirect weer ingevoerd met het Motu Próprio (letterlijk: uit eigen beweging) genaamd Ecclésia Dei (de Kerk van God) van Paus Johannes-Paulus II in 1988. Daarmede werd de oude Latijnse liturgie, waarin de subdiaken een grote rol speelt, weer als officiëel erkend vo÷or bijzondere groepen.

Magie en de wereld rondom ons

In de titel kan men twee begrippen onderscheiden, namelijk “magie” en “de wereld rondom ons”. Men kan deze begrippen niet van elkaar los koppelen. De vroegere zogenaamde primitieve wereld was magisch en geheiligd. Dit kwam doordat het profane (aardse) in het sacrale ingebed was. Nog anders uitgedrukt: het ongewijde en het gewijde waren onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Een voorbeeld. Een huis was een nuttig ding, maar terzelfder tijd was het een symbool van de kosmos; met andere woorden: een nabootsing van het werk van de Goden. De opening in het dak diende niet slechts nuttige doeleinden, doch symboliseerde een blijvende verbinding met de kosmos.

Ooit heeft mij iemand gezegd: “Het wordt tijd dat de daken van de kerken verdwijnen.” Het heeft een aantal jaren geduurd eer ik deze uitspraak begreep, maar ze is mij altijd bijgebleven.

Kali-Yuga en zijn kansen

Kali-Yuga en zijn kansen

We leven in een zeer interessante tijd. In geen enkel van de nu beschikbare historische gegevens kunnen we een tijdperk terug vinden dat ernstige onderzoekers van de Primordiale Traditie dezelfde mogelijkheden biedt als wij nu hebben. Het zijn de huidige spanningen die ons hart openen. Het lijden dient niet voor niets.

We leven nu in een periode die de ingewijden Kali Yuga noemen. De Grieken noemden dit de Ijzertijd en de Germanen noemden dit de Wolfstijd. Het is het einde van een cyclus. Voor velen zal een letter6lijk een einde betekenen. Het is het tijdperk waar de mens het verst van zijn Goddelijke oorsprong is verwijderd. Het is het tijdperk waar spirituele broederschappen, zoals onze Sint-Andriesgilde er één is, het meest tot hun recht komen.

Als de Kali Yuga de laatste is van de reeks, hoe was het dan tijdens de eerste ? Het eerste tijdperk wordt door de Germanen Speertijd, door de Grieken het Gouden Tijdperk en in het Oosten de Satya Yuga genoemd. Daar staat de mens het dichts bij God. In ons hart bestaat er een verlangen om naar die tijd terug te keren. In die tijd is alles mooi en harmonieus. In zo’n tijdperk is het zeer moeilijk om op te klimmen, om te groeien.

Ondanks alles is de huidige Wolfstijd – Kali Yuga de meest interessante tijd. Nu kunnen we enorm snel opklimmen, als we dat willen. Een ware leerling +zal niet klagen dat hij nu leeft. In de hardste en wreedste van alle tijden krijgt hij de meeste kansen. Op zich is dit een zeer vreemde paradox.

In de Kali Yuga wordt zowat alles vernietigd. Recent zag ik een wetenschappelijke reportage over de ijstijden. Wetenschappers onderzochten de Warme Golfstroom en het afsmelten van het ijs in Groenland. Deze stroom is een stroom van redelijk warm water die van het zuiden over de Atlantische Oceaan tot boven de Britse eilanden gaat. Onder invloed van het zout water valt die in het Noorden naar beneden om zo terug te keren. Deze stroom werkt volgens een lus, een cirkel. De wetenschappers stelden vast dat het smelten van het eeuwige ijs deze lus beïnvloed. Door de invloed van het smeltend zoet water zakt de lus niet meer en keert die niet meer terug. daardoor ˇstopt de Warme Golfstroom. De Warme Golfstroom zorgt ervoor dat we in Europa een zacht klimaat hebben, dat we in de zomer bij 30 graden in de tuin kunnen liggen. Vergelijk eens met Canada dat op dezelfde hoogte ligt als West-Europa. Canada heeft zeer harde winters. De wetenschappers berekenden dat bij het huidige afsmelttempo de lus over maximaal 20 jaar zal ophouden te bestaan. Dan zal hier bij ons sneeuw liggen van september tot mei. Dan zullen we te maken hebben met temperaturen die ver onder nul liggen. Een Ijstijd verwittigt niet wanneer hij komt aankloppen. Hij is daar onmiddellijk. In het meest extreme geval lig je buiten bij 35 graden te zonnen en wordt op minder dan vijf minuten minus 60 graden. Dit is wat o.a. met de mammoeten is overkomen.

Een tweede fenomeen is het steeds maar groter worden gat in de Ozon. Dit gat maakt het leven onmogelijk.

Een derde fenomeen is het uitsterven van de plankton en daarmee het uitsterven van de zeeën. Als het plankton verdwenen is, stopt de hele voedselcyclus.

Een
vierde fenomeen is de enorme luchtvervuiling die de gezondheid wereldwijd negatief beïnvloed.

Een vijfde fenomeen is de nu aan de gang zijnde omkering van de polen, waardoor een fysieke aardasverschuiving niet lang op zich meer zal laten wachten.

Een zesde fenomeen is de nucleaire dreiging. De kans is zeer klein dat er nooit een gek zal opstaan die wel op de knopjes drukt. Die knopjes zijn door bepaalde gekken al eens ingedrukt geweest.

Het staat ook vast dat de aarde, die een levend lichaam is, maar een beperkt aantal kernproeven kan verdragen. De limiet werd rond 1996 al benaderd. Telkens werden deze proeven gedaan op de belangrijkste en gevoeligste punten, zeg maar de chakra’s van de aarde.

Dit alles gebeurt uit politieke motieven. De politiek is een middel van het Kwaad, van de Reuzen, om te vernietigen. De politiek is een middel om de geest van de Kali Yuga uit te voeren. Een waar leerling houdt daar zijn handen van.

Een zevende fenomeen is de steeds maar groter wordende kans op komeetinslagen. Eén goede inslag is voldoende om het leven op aarde helemaal naar de geschiedenisboekjes te verwijzen.

Ingewijden weten dat we vandaag de dag niet veel tijd meer hebben. Een broederschap zoals de Sint-Andriesgilde geeft aan alle Broeders en Zusters de mogelijkheid om goed leerling te zijn. Het is aan éénieder om die kans te nemen of te laten liggen. De Kali Yuga is een tijd van Kansen !

Kris Roman

Hoofdman

We leven in een zeer interessante tijd. In geen enkel van de nu beschikbare historische gegevens kunnen we een tijdperk terug vinden dat ernstige onderzoekers van de Primordiale Traditie dezelfde mogelijkheden biedt als wij nu hebben. Het zijn de huidige spanningen die ons hart openen. Het lijden dient niet voor niets.

We leven nu in een periode die de ingewijden Kali Yuga noemen. De Grieken noemden dit de Ijzertijd en de Germanen noemden dit de Wolfstijd. Het is het einde van een cyclus. Voor velen zal een letter6lijk een einde betekenen. Het is het tijdperk waar de mens het verst van zijn Goddelijke oorsprong is verwijderd. Het is het tijdperk waar spirituele broederschappen, zoals onze Sint-Andriesgilde er één is, het meest tot hun recht komen.

Als de Kali Yuga de laatste is van de reeks, hoe was het dan tijdens de eerste ? Het eerste tijdperk wordt door de Germanen Speertijd, door de Grieken het Gouden Tijdperk en in het Oosten de Satya Yuga genoemd. Daar staat de mens het dichts bij God. In ons hart bestaat er een verlangen om naar die tijd terug te keren. In die tijd is alles mooi en harmonieus. In zo’n tijdperk is het zeer moeilijk om op te klimmen, om te groeien.

De Graal en de Ring

De Graal en de Ring hebben elk een eigen mythologie. Zij maken vanaf de vroegste Arthuriaanse verhalen tot het meer recentere werk van Tolkien deel uit van de magische wereld van Elfen en feeën. De mythen zijn niet enkel gebaseerd op fantasie. Achter deze scheemerwereld schuilt meer dan eens een enorme geschiedenis van echte personen en gebeurtenissen. De ons opgedrongen officiële geschiedschrijving negeert, versluiert of onderdrukt de waarheid over ons erfgoed opzettelijk. Daarom zijn er nog velen die blijven zoeken naar de Waarheid.

Tolkiens ”In de ban van de Ring” is één van de meest succesvolle verhalen ter wereld. Het verhaal kan zo uit de Middeleeuwen komen. Ze heeft alle eigenschappen en kenmerken van de oude Graal- en Ringtradities. De zoektocht naar de Ring heeft een geschiedenis die verder teruggaat dan de Egyptische pyramides. De zoektocht heeft de opkomst van Boeddha en Christus meegemaakt. De zoektocht naar de Ring heeft veel gemeen met de zoektocht naar de Graal. We komen er feeën, elfen, kaboˇuters en aardmannetjes tegen. De Ringtraditie is diep geworteld in onze sprookjes.

De Graalverhalen roepen bij ons Ridders van de Ronde Tafel op, met veel moed en zelfopoffering. Ook andere verhalen spreken over zoektochten : Assepoester, Robin Hood, De Schone Slaapster, Dracula.

Vanaf het Soemerische en het Scythische tijdperk, meer dan 5000 jaar geleden, was de Ring het duurbare symbool van de Ringheren. Het vertegenwoordigde volledigheid, eenheid en eeuwigheid, vaak weergegeven in de Ouroboros, de slang die in zijn staart bijt. Met een kruis onder de ring verkrijgen we het symbool voor het vrouwlijke, het Venussymbool. Met een kruis boven de Ring verkrijgen we het symbool voor het mannelijke, Orb, het teken van vorstelijke macht.

Het Kruis in de Ring symboliseert de Heilige Graal zelf : de rosi-crucis of Beker van het Water.

Het rosi-crucisembleem was in 3.500 voor christus al bekend in Mesopotamië. We kunnen stellen dat er zich daar toen al Rozenkruisers bevonden. In Mesopotamië en Egypte werden de vroege koningen Draken genoemd. Ze waren gezalfd met het heilige vet van een grote varaan, de Mûs-hûs of Messeh. Hieruit komt de Hebreeuwse stam MSSH. Dit vormde de basis van het werkwoord mashiach – zalven. Daarom waren de koningen Messiahs -Gezalfden genoemd. In de Europese Keltische wereld, anders gezegd : in het Europees deel van de Indo-Europeanen, werden de opperkoningen Pendragon genoemd, Hoofd der Draken. Ook zij werden de Ringheren genoemd, omdat ze een Ring droegen die het Goddelijk geïnspireerd recht symboliseerde.

De Messiaanse bloedlijn van de Sangreal stamt af van de Benjamieten, één van de 12 Keltisch-Hebreeuwse stammmen. De Graaldynastie is nog 3.000 jaar ouder dan de Evangelieën. De rosi-crucis is een erfelijk embleem die de Messiaanse opvolging vertegenwoordigt. Deze wordt bewaard in de schaal van de Graalkoninging. De Draak, het symbool van de wijsheid, personificeert de Heilige Geest die zich voortbewoog over de wateren, terwijl de Graal staat voor het oneindige bloed van de opvolging.

De Ring stond steeds als symbool voor Goddelijke gerechtigheid die werd afgemeten door een staf. Oude afbeeldingen tonen ons de Soemerische Godin Lilith en de Babylonische God Mardoek, weergegeven met Ring- en stafemblemen. In Babylonië werd hij de Maatstaf genoemd. Diegene die de Maatstaf droeg was de “maatgever” of heerser.

Alle Graal- en Ringverhalen hebben dezelfde verborgen boodschap : in verkeerde handen brengen Graal een Ring ongeluk. De macht van de Ring moet worden weerstaan of hij maakt een slaaf van de drager. De Graal neemt wraak als hij wordt misbruikt. In beide gevallen is de moraal van het verhaal dat macht tot zelfvernietiging leidt als men die macht met de ziel heeft moeten afkopen. De Ring kan een kroon zijn, maar evengoed een strop. In de 13de eeuwse Graalvertelling Parzival van de Beierse ridder Wolfram von Eschenbach ziet Parzival de speer, de punt druipend van het bloed, tijdens een ceremonie in het Graalkasteel. De ridders zijn verrast en leeggen uit dat de speer de krachten vertegenwoo#rdigt die de hogere geest in de mens doden. De verschijning ervan legt uit dat de zoektocht nog niet ten einde is. Er bestaat zo’n speer. Deze draagt de naam Lans van heet Lot of Keizerlijke Lans. De mythe zegt dat wie deze speer bezit, de macht over aarde heeft. Karel de Grote zou de speer bezeten hebben. Deze speer zou volgens de mythe de Lans zijn waarmee de blinde Romeinse centurion Longinus Christus aan het kruis hangend in Zijn zij stak. Door het Messiaans bloed dat op zijn ogen viel, kon hij plots zien. Op 30 april 1945 nam het Amerikaanse 7de Legerkorps onder leiding van generaal Patton de speer mee uit het kasteel van Nürnberg. Die dag verdween Adolf Hitler van het toneel. Hij wist dat door het verlies van de Lans, het Rijk zou valllen. De officiële geschiedschrijving verklaart hem vhanaf die dag als overleden door zelfmoord.

De Graalrelikwieën – zwaard, bokaal, bord en speer – worden traditioneel gezien als werktuigen van prinselijke dienstbaarheid : gebruikt als machtsmiddel zouden ze altijd de machtshebber van binnenuit vernietigen. Deze symbolen komen ook voor in de tarotkaarten : Zwaarden, Bokalen, Pentagrammen en Staven. In een gewoon kaartspel werden ze Schoppen, Harten, Ruiten en Klaveren.

In de talmud wordt Salomo beschouwd als een tovenaar omdat hij met zijn Ring demonen kon ter aarde werpen. Wij  noemen zo iemand ook een exorcist. De beroemde koningszoon stond model voor de Merovingen van Gallië. Zij stonden ook bekend als tovenaar-koningen.

Vanaf zo’n 4.000 voor Christus was de Ring een belangrijk embleem van de Anoenakigoden. Volgens de overlevering daalden zij neer in het oude Soemerië voor het instellen van overheidsbes

tuur en het koningschap. Tolkien zei dat zijn Midden-Aardeverhaal zich gerust rond 4.000 voor Christus kon hebben afgespeeld.

Het ideaal van de koninklijke dynastie verspreidde zich van Soemerië over Egypte naar de Balkan, het Zwarte Zeegebied, Scytië en de rest van Europa. Tijdens dit proces ging de essentie van de oude wijsheid verloren. Vreemde krijgsheren verkregen hun troon door de macht van het zwaard.

De cultuur van de Ouden is bewaard gebleven in de Messiaanse lijn van koning David. Davids zoon, Salomo, kreeg toestemming om in Jeruzalem zijn tempel in Egyptische stijl te bouwen.

De Graalcultuur van koning David en koning Salomo had zich uitgebeid naar het Westen, met name naar de Merovingische koningen van de Franken. Verwante takken vormden koninkrijken in Ier
land en andere Keltische delen van Brittannië. De eerste Pendragon (hoofd van de Draken) van Brittannië was koning Cymbeline van het huis Camulot. Camulot betekent gebogen licht. Hij werd gekroiond rond het jaar 10. Hij werd gekozen door een druïdische Raad van Oudsten. De laatste Pendragon was koning Cadwaladr of Gwynedd uit Wales. Hij stierf in 664. Rond die tijd werden de Britse eilanden overvallen door invallende Angelen en Saksen. Daardoor kregen de door hen overrompelde streken te maken met Germaanse invloed. Angelland – Engeland – was geboren, verschillend van Schotland en Wales. Dit viel samen met het Byzantijnse verlies van Egypte aan de kaliefen en de totaal nieuwe regeringsstruktuur die zich in West-Europa had ontwikkeld na de laatste Romeinse keizer in 476. De pausen manifesteerden zich als  opperheren. Zij benoemden koningen, niet als gevolg van erfrecht maar omwille van politieke motieven.

Voor 751 waren de opeenvolgende Graalkoningen priesters. Ze waren priester-koning en werden Visserkoningen genoemd. Hun taak als priester werd ondermijnd door Rome. De stoffen die het priester-koningschap symboliseerden waren goud (voor het adellijke), wierook (voor het priesterschap) en mirre (voor de kennis). Dit waren ook de stoffen die aan Jezus werden geschonken door de drie koningen, waarmee ze hem erkenden als Graalkoning, als dynastieke priester-koning van de Graalbloedlijn. Tegenstrijdige belangen tussen de Graalfamilies en de gevestigde orde binnen de Kerk zorgen voor eeuwen durende geschillen. Vanaf het begin wilde d∑e Kerk komaf maken met de Messiaanse erfgenamen. Toen de Kerk in de 4de eeuw goed begon te draaien waren de Graaldynastieën verdoemd. Deze verdoeming leidde tot de Kathaarse Kruistocht van 1209. Daarvoor moest Marcion het al bekopen.

Marcion werd geboren te Sinope, in Pontus, aan de Zwarte Zee. Zijn vader was bisschop. Rond 140 arriveerde hij in Rome, alwaar hij in de ban raakte van een gnostische docent. Marcion ging verkondigen dat de God van het Oude Testament niet dezelfde was als God de Vader van Jezus Christus. Zijn standpunten leidden ertoe dat hij in 144 werd geëxcommuniceerd. Justinus de Martelaar stelde dat de duivel Marcion had ingefluisterd dat God niet de schepper was. Rond 207 beschreef Tertullianus Marcion in zijn ‘Adv. Marcionem’ (tegen Marcion) als “een geduchte vijand van de christelijke leer”.

De leer van Marcion, het Marcionisme, was dat Jezus de ware God had geopenbaard. De God van het Oude Testament was de auteur van het kwaad, die er alleen was voor de joden. Daar tegenover stond de God van het Nieuwe Testament, die vol was van genade en van iedereen hield en die zichzelf in Jezus openbaarde. Jezus’ ervaringen en lijden waren slechts schijn. Marcion zag een sterke scheiding tussen geest en materie (dualisme) en aangezien de schepping niet door de goede God was gedaan, en de materie dus slecht was, geloofde hij niet in de wederopstanding des vleses. Omdat de God van het Oude Testament de joden exclusief bevoordeelde, wees Marcion het complete Oude Testament af. De Marcionieten stichtten hun eigen kerken. In het oosten bestonden die kerken nog tot in de vierde eeuw, in het westen verdween het sneller, aangezien het daar op één lijn werd gesteld met het Manicheïsme.

De aanvallen van het pausdom warenn voooral gericht tegen het concept van het Graalkoningsschap. In de praktijk kreeg het kerkelijk koningschap vanaf de 8ste eeuw de overhand. Wat is nu dat kerkelijk koningschap? Het is wat wij als normaal zijn gaan beschouwen. Het is van toepassing op alle monarchieën die kerkelijk gekroond worden. In het ware koningschap is er geen nood aan kroning, aangezien de koninklijke opvolging wordt bepaald door het bloed. Om precies te zijn : het mitochondriale DNA van de Sangreal.

Hoewel we in de adellijke registers van Europa bepaalde lijnen van opvolging kunnen vaststellen, zijn die lijnen door vermenging met andere families zo afgezwakt dat we er kunnen van uitgaan dat er geen Graalfamilies meer zijn. In het oude systeem was het Sangreal-koningschap vanzelfsprekend, aangezien het werd geacht een alchemische erfenis te zijn die niets te maken had met iemand overheersen. Het had meer te maken met het handhaven van de gerechtigheid en de Graalcode van prinselijke dienstbaarheid. Door een illegaal dictaat werden monarchieën onder kerkelijke controle gebracht. De Ringheren werden vervangen door  materiële en aardse regeringen. Stond er dan niemannd op? Jazeker ! Velen stonden op zoals de Marcionieeten, de Katharen, de Tempelridders, de Rozenkruisers, … . Het was juist omdat vele gnostische groepen dat deden dat de kerk zo hard moest reageren. Het was voor de kerk erop of eronder. Tegen de Middeleeuwen beheerste de Kerk de Europese monarchieën, meet uitzondering van Schotland. Daarom werden Robert Bruce en de hele Schotse natie in de ban geslagen. Daarom werketen gnostische groepen ondergronds.

Het kerkelijk koningschap werd mogelijk gemaakt dooor een document De Schenking van Constantijn. Dit document ligt aan de basis van eelk onrecht door de kerk begaan. Toen de Schenking midden 8ste eeuw voor het eerst opdook, werd beweerd dat het document was geschreven door keizer Constantijn zo’n 400 jaar daarvoor. Vreemd genoeg had men al die tijd over dat document nooit gesproken. Het document verklaart de door Constantijn benoemde paus als plaatsvervanger van Christus alias Gods Zoon (Vicarius Filii Dei) op aarde, met de macht om koningen te maken. De pauselijke waardigheid was hoger dan die van de wereldlijke. De bepalingen werden in 751 van kracht. De Merovingische koningen werden van de troon gestoten en een geheel nieuwe dynastie van hofmeiers werd op de troon geparachuteerd. Zij kregen de naam Karolingers naar hun enige grote koning Karel De Grote. Door deze daad veranderde de aard van de monarchie van een ambt als hoeder van de samenleving in die van absoluut heerser. De Europese vorsten werden dienaren van de wereld in plaats van dienaren van het Hogere.

Meer dan 500 jaar geleden werd al bewezen dat die fameuze Schenking van Constantijn een vervalsing is. Men verwijst in het document naar de Vulgata. De Vulgata, of in het Nederlands Vulgaat, is een Latijnse vertaling van de Heilige Schrift, grotendeels door de Heilige Hiëronymus gemaakt. Deze werd geboren in 340, zo’n 26 jaar nadat Constant˛ijn het papiertje ondertekende. Het taalgebruik dateert uit de 8ste eeuw. Het is grappig vast te stellen dat dit document vandaag nog steeds geldig is.

Voor 751 vormde de Merovingische dynastie van Gallië één van de grootste bedreigingen voor Rome. Zij waren afstammelingen in de mannelijke lijn van de Visserkoningen meet eeen voorgeslacht dat terug ging tot de stam van Benjamin en waren vernoemd naar hun grondlegger Meroveus. Hij werd in 448 door de Franken in Doornik benoemd tot hun beschermer. Doornik was eenn Vlaamse stad, maar is nu onder het belgisch regime volledig verfranst.  Volgens de Graalcode beschermden ze het volk. Vandaar dat ze “koningen der Franken”  en niet koningen vann Frankrijk werden genoemd. Toen Meroveus’ zoon Childeric in 481 stierf, werd hij opgevolgd door zijn zoon Clovis, de bekendste van de Merovingers en erkendd als stichter van de Franse monarchie. Rome vreesde in die tijd de toenemende populariteit van het Arianisme. Clovis was katrholiek noch ariaans maar hielp Rome ongewil˝d door met de christelijke Boergondische prinses Clotilde te trouwen. De Boergondiërs waren overwegend ariaans, maar Clotilde was katholiek. Ze droeg haar geloof uit zonder zich geremd te voelen. Dit geloof had geen enkele invloed op haar man. In 496 streed hij tegen de Alamannen bij Keulen. Voor het eerst dreigden de Merovingers het onderspit te moeten delven. De wanhoop nabij riep Clovis Jezus aan, dit op hetzelfde ogenblik dat de koning van de Alamannen sneuvelde. De Alamannen zonder leider twijfelden en trokken zich terug.  Zonder eeen ogeenblik te verliezen verkondigde Clotilde  dat Jezus de overwinning aan de Merovingenn had gegeven. Clovis was daar niet zo direct van overtuigd maar zijn vrouw handelde onmiddellijk. Zij liet de bisschop van Reims, Sint-Remy, opdraven een zorgde ervoor dat hij werd gedoopt. Trouw aan hun leider volgde de helft van de Merovingische strijders Clovis naar de doopfont. Al snel verspreidde zich het bericht dat de hoogste leider van het Westen katholiek was geworden met een golf van bekeringen tot gevolg. Rome was gered van een zekere ondergang. Als tegenprestatiie voor de massa’s bekeringen en dopen, zwoer Rome trouw aan de Merovingen. Rome had vanaf dan een pact van eer en trouw met de Merovingen. Er zou een nieuw heilig rijk worden gesticht onder de Merovingers. Clovis werd een instrument van de Roomse plannen, dit totaal ongewild. Het plan was de Merovingenkoningen te vervangen door vazallen, waardoor de paus de grote baas wordt in Galllië.

Als voorbereiding op de putch werden sleutelprovincies (Austrasië, Neustrië, Aquitanië, Boergondië) geleid door hofmeiers, die op hun beurt trouw  waren aan Rome.

Tegen 655 kon Rome de afbraakwerken aan de Merovingers beginnen. De Hofmeier van Austrasië stond onder sterke Roomse controle. Na de dood van koning Sigebert II was zijn zoon Dagobert pas 5 jaar oud. Hofmeier Grimoald zette de eerste stappen in het plan. Hij ontvoerde Dagobert en bracht hem naar Ierland. Daar leeefde Dagobert in ballingschap bij de Schotse Kelten. Grimoald gi˝ng ervan uit dat hij de prins nooit meer zou zien en vertelde aan de moeder, koningin Immachilde, dat haar zoon was gestorven.

Prins Dagobert werd opgeleid in het Slane-klooster bij Dublin. Op zijn 15de trouwde hij met de Keltische prinses Matilde. Ze verhuisden naar York, onder bescherming vann Sint-Wilfred. Na Matildes dood keerde hij terug naar Frankrijk. Bij zijn aankomst wist zijn moeder door de verbazing niet goed meer van welke parochie ze was. Intussen had Grimoald zijn eigen zoon op de Austrasische troon gezet. Toen onze Sint-Wilfred in York het gerucht over  het verraad van hofmeier Grimoald rondbazuinde, geraakte het nest van de hofmeier zwaar bevuild.

Dagobert hertrouwde met Gizelle de Razès, een nicht van de koning van de Westgoten. Hij werd in 674, 20 jaar na de feiten, in ere hersteld. Rome gaf zich niet over. In 679 werd Dagobert tijdens een jacht in de Ardennen opgewacht door een schildknaap van een machtige hofmeier, Pepijn van Herstal. Met een speer werd hij aan een boom genageld en ver˙moord.

Rome kon zich niet vlug genoeg haasten om de moord goed te keuren. Ze schoof het gezag in Austrië door naar de ambitieuze Pepijn. Deze werd opgevolgd door zijn buitenechtelijke zoon, de bekende Karel Martel. Hij pepeerde de Roomse avonturen door meer Merovingisch grondgebied te controleren. Toen Charel Martel in 741 stierf was de  enige Merovinger met nog eeen beetje autoriteit Dagoberts neef, Childeric III. Tussendoor was Martels zoon, Pepijn de Korte, hofmeier van Neustrië.

Tot op dat moment was de Merovingische monarchie volkomen dynastiek en werd erfopvolging geacht een automatisch en heilig recht te zijn. Die traditie zou verdwijnen toen men  begon met koningen maken.

In 751 verzekerde Pepijn de Korte, die onder één hoedje speelde met paus Zacharias, zich van de kerkelijke goedkeuring voor zijn eigen kroning als koning der Franken. Childeric werd onttroond en in de plaats kwam Pepijn de Korte. De Eed van trouw die de kerk aan Clovis en zijn nageslacht had gedaan in 496, werd verbroken. Ch
ilderic werdd totaal vernederd. Zijn lang traditioneel haar werd kort geknipt. Hij werd opgesloten in een klooster en stierf vier jaar later. Zo begon eeen nieuwe dynastie van Franse koningen, de Karolingers, genoemd naar de vader van Pepijn de Korte, Karel Martel.

Tolkien zelf verklaarde dat er een grote overeenkomst bestond tussenn Arragorn en Karel de Grote. De opdracht die Karel de Grote meekreeg week niet zoveel af van die van Aragorn : het uit verschillende ongebonden koninkrijken smeden van één groot Rijk. Het grote verschil was dat Aragorn of koning Arthur iets aan hun vriend de adviserende Tovenaar konden vragen. Karel stond er redelijk alleen  voor.  De Kerk aanvaardde geen raadsheren buiten de door henzelf benoemde. Ondanks allle Karoilingische veÎrbintenissen met het Vaticaan, stond Karel de Grote niet achter het katholiek ideaal van Rome. Hij eerfde van zijn moeder sterk tegengestelde ideeën. Zij was een Merovingische prinses, Blanche Fleur. Zijn vader, koning Pepijn, eiste de troon van de Merovingen op door de Schenking van Constantijn. Toch verbleven aan het hof van Karel de Grote zowel aanhangers van de Graallijn als van Rome. Karel wilde zelf geen Heilig Roomse keizer worden. Maar op Kerstdag van het jaar 800, toen hij in het gezelschap van enkele bisschoppen een dienst bijwoonde in  de Sint-Pietersbasiliek in Rome, sloop paus Leo III van achteren naar hem toe en plaatste zonder enige waarschuwing de keizerlijke kroon op zijn hoofd. Vanaf dat moment liet Karel zijn weerstand varen.

Rond 751 werd de valse Schenking van Constantijn voor het voetlicht gebracht door paus Zacharias. Daardoor kon hij zich ontdoen van de Merovingers en koningen onder controle krijgen.

De katharen maakten deel uit van de institutionele woede. In de oude taal van dde Provence was een vrouwelijke Elf een albi, elbe of ylbi. Albi was ook het belangrijkste bolwerk van de Katharen in de Languedoc. Dit was een eerbetoon aan de vrouwelijke lijn van de Messiaanse dynastieën. Katharen waren  aanhangers van van oorspronkelijke Albigens : de Elfenbloedlijn stammend van vroege Graalkoninginnen.

Het idee om het prinselijke ras van de Graal de “Stralenden” te noemen, terwijl ze ook als Elfen bekend stonden, dateert uit oude Bijbelse tijden. We kunnen dit terug vinden in Mesopotamië en Kanaän. Het oude woord “El” werd gebruikt om God aann te duiden. Micha-El betekent “hij die is als God”. El staat voor “Stralend” in het Soemerisch. In Babylonië betekeent ellu “Stralende”, net zoals ilu in het Akkadisch. Hett woord verspreidde zich over Europa en werd Ellyl in Wales, aillil in Ierland, Aelf in Saksen, en Elf in Engeland. Het meervoud van El is Elohim. Bij bewusst verkeerde “vertalingen” werd het meervoud “goden” herleidt tot één God.

In Cornwall staat het woord el gelijk aan het Angelsaksische engel en heet oudfranse angéle, wat dan in het Engels angel werd.

De Stralenden werden vereenzelvigd met een hoge plek An genaamd. De goden en opperheren van Soemerië werden de Annoenaki genoemd, de-hem-kwam-naar-de-aarde. Waar deze Annoenaki vandaag kwwamen, staat ter discussie. Sommigen zeggen dat de Annoenaki de overblijfselen waren van een voormalig hoger optwikkeld volk op aarde. Hun “neerdalen” kan dan gezien worden als een “neerdalen uit hoger gelegen gebieden” het noorden dus.

door Kris Roman

De Graal en de Ring hebben elk een eigen mythologie. Zij maken vanaf de vroegste Arthuriaanse verhalen tot het meer recentere werk van Tolkien deel uit van de magische wereld van Elfen en feeën. De mythen zijn niet enkel gebaseerd op fantasie. Achter deze scheemerwereld schuilt meer dan eens een enorme geschiedenis van echte personen en gebeurtenissen. De ons opgedrongen officiële geschiedschrijving negeert, versluiert of onderdrukt de waarheid over ons erfgoed opzettelijk. Daarom zijn er nog velen die blijven zoeken naar de Waarheid.

Tolkiens ”In de ban van de Ring” is één van de meest succesvolle verhalen ter wereld. Het verhaal kan zo uit de Middeleeuwen komen. Ze heeft alle eigenschappen en kenmerken van de oude Graal- en Ringtradities. De zoektocht naar de Ring heeft een geschiedenis die verder teruggaat dan de Egyptische pyramides. De zoektocht heeft de opkomst van Boeddha en Christus meegemaakt. De zoektocht naar de Ring heeft veel gemeen met de zoektocht naar de Graal. We komen er feeën, elfen, kaboˇuters en aardmannetjes tegen. De Ringtraditie is diep geworteld in onze sprookjes.

De Graalverhalen roepen bij ons Ridders van de Ronde Tafel op, met veel moed en zelfopoffering. Ook andere verhalen spreken over zoektochten : Assepoester, Robin Hood, De Schone Slaapster, Dracula.

Vanaf het Soemerische en het Scythische tijdperk, meer dan 5000 jaar geleden, was de Ring het duurbare symbool van de Ringheren. Het vertegenwoordigde volledigheid, eenheid en eeuwigheid, vaak weergegeven in de Ouroboros, de slang die in zijn staart bijt. Met een kruis onder de ring verkrijgen we het symbool voor het vrouwlijke, het Venussymbool. Met een kruis boven de Ring verkrijgen we het symbool voor het mannelijke, Orb, het teken van vorstelijke macht.

Ken uzelf !

Ken uzelf !

De Innerlijke Wijsheid van de Oude Tradities bevat de woorden : “Ken uzelf”. Deze zijn onder andere gegrift in het voorportaal van Apollo’s tempel in Delphi. Het is een ideaal middel tegen alle kwalen van de mensheid. Socrates zegt : “Ik moet eerst mezelf leren kennen. (…) Nieuwsgierig zijn over de dingen die mijn niet aangaan terwijl ik nog steeds onwetend ben over mijn eigen zelf, zou belachelijk zijn.”

Bij de Germaanse Sig-rune horen de wijze woorden : “Wees sterk, overwin uzelf.”

In het Christelijke Nieuwe testament staat : “En toen de Farizeeërs wilden weten wanneer het koninkrijk van God zou komen, antwoordde Jezus hen en zei : Het koninkrijk van God komt niet met zichtbare tekenen. Noch zullen zij zeggen : hier is het. Of daar is het. Want zie, het koninkrijk is binnen in u.”

In China schreef de Taoïstische wijze Lao-Tzu over de manieren van kennen : “Zij die anderen kennen zijn wijs, zij die zichzelf kennen zijn verlicht.” (Tao Te Ching, 33)

De zesde boeddhistische pat¯riarch Hui-Neng sprak evenzo : “Wanneer uw geest verlicht is, zult u de essentie van de geest kennen en dan kunt u het Pad op de juiste manier betreden. Nu wordt u misleid door begoocheling en kent u de essentie van uw geest niet. En toch durft u mij te vragen of ik de essentie van mijn geest ken. Als ik dei ken, ken ik die zelf. Maar het feit dat ik deze ken kan niet verhelpen dat u door begoocheling wordt misleid. En evenzo als u de essentie van uw geest kent, zal dit kennen door mij niet baten. Waarom leert u haar zelf niet zien en kennen in plaats van het aan anderen te vragen ?”

We moeten eerst naar de balk in eigen ogen kijken vooraleer we naar de splinter in andermans ogen kijken. Het kijken naar de balk in eigen oog wordt verhinderd door het Lager Ego, door het vergankelijke “ik”, dat denkt dat het boven God staat. Het is het vergankelijke “ik” dat de illusie heeft mooier dan God te zijn. Dit lager “ik” is de oorzaak van alle kwaad. Het is de oorzaak van roddelen, kwaadsprekerij, van egotrippe˝rij, van hypocrisie, van onwaarheden. De duivel is de vader van de leugen, zei Christus.

“Hij daar, hij zuipt als een zwijn !”, maar hij vergeet wel dat hijzelf regelmatig beschonken de wereld teistert met zijn huichelachtig gedrag. Van de denkwijze “ik ben goed, maar die andere daar, die is zeker niet zo goed als ik”. Dit lager “ik” is onbekwaam tot enig goeds en geneigd tot alle kwaad. Het Goed dat in ons zit is Goddelijk.

Voor u iemand veroordeelt, kijk eerst naar uw eigen inborst. Onderzoek wat u aan uzelf kunt verbeteren. Als u een neiging tot roddelen voelt opkomen, bijt dan eerst op uw tong en denk na : misschien spreekt u wel  over uzelf ?

Tweederde van de gesprekken van de profanen is roddel over derden die niet aanwezig zijn. In een spirituele broederschap is geen plaats voor kwaadsprekerij. Spirituele broederschappen zijn open en eerlijk met daarin automatisch inbegrepen het toegeven van fouten en gebreken. Hier kan men wel iets vaststellen maar mag men niet veroordelen.

Kris Roman

Hoofdman

De Innerlijke Wijsheid van de Oude Tradities bevat de woorden : “Ken uzelf”. Deze zijn onder andere gegrift in het voorportaal van Apollo’s tempel in Delphi. Het is een ideaal middel tegen alle kwalen van de mensheid. Socrates zegt : “Ik moet eerst mezelf leren kennen. (…) Nieuwsgierig zijn over de dingen die mijn niet aangaan terwijl ik nog steeds onwetend ben over mijn eigen zelf, zou belachelijk zijn.”

Bij de Germaanse Sig-rune horen de wijze woorden : “Wees sterk, overwin uzelf.”

In het Christelijke Nieuwe testament staat : “En toen de Farizeeërs wilden weten wanneer het koninkrijk van God zou komen, antwoordde Jezus hen en zei : Het koninkrijk van God komt niet met zichtbare tekenen. Noch zullen zij zeggen : hier is het. Of daar is het. Want zie, het koninkrijk is binnen in u.”

In China schreef de Taoïstische wijze Lao-Tzu over de manieren van kennen : “Zij die anderen kennen zijn wijs, zij die zichzelf kennen zijn verlicht.” (Tao Te Ching, 33)

De zesde boeddhistische pat¯riarch Hui-Neng sprak evenzo : “Wanneer uw geest verlicht is, zult u de essentie van de geest kennen en dan kunt u het Pad op de juiste manier betreden. Nu wordt u misleid door begoocheling en kent u de essentie van uw geest niet. En toch durft u mij te vragen of ik de essentie van mijn geest ken. Als ik dei ken, ken ik die zelf. Maar het feit dat ik deze ken kan niet verhelpen dat u door begoocheling wordt misleid. En evenzo als u de essentie van uw geest kent, zal dit kennen door mij niet baten. Waarom leert u haar zelf niet zien en kennen in plaats van het aan anderen te vragen ?”

Mariamaand

Mariamaand

Ook de Kerk blijft niet verschoond van het onvoorstelbare kwaad dat over de wereld rondwaart. Waarom al dat hartverscheurend lijden waarvoor men kennelijk nergens veilig is? Die vraag brengt ons bij de satan, ook al lijkt het bijna ‘zonde’ over diens bestaan te spreken.

Er zit logica in zijn werken. Hij verduistert de Waarheid door het kostbaarste te perverteren. De grootste gaven die de mens heeft ontvangen zijn diens vrijheid, verstand en seksualiteit. In vrijheid kan hij kiezen voor God en daardoor uiteindelijk aan Hem gelijk worden. Met zijn verstand kan hij God zoeken en Hem beamen. Met zijn seksualiteit vormt hij Gods beeld en gelijkenis en daarmee een onmisbare schakel voor diens scheppingsplan. Het huwelijksideaal is de verrijkende zelfgave aan de ander zoals Christus zich gegeven heeft. Het is een openstaan voor nieuw leven dat vervolgens onvoorwaardelijk met liefde wordt omgeven.

Het lijkt vandaag fe…est voor satan. God is een ‘mening’ geworden en is daarmee niet langer het doel van vrijheid, verstand en seksualiteit. Als God de Waarheid is, dan worden vrijheid, verstand en seksualiteit steeds meer een leugen naarmate zij verder van hem verwijderd raken.

Vrijheid wordt dan levensbedreigend, het verstand een duivels brein en de seksualiteit het tegenovergestelde van zelfgave. De individuele vrijheid lijkt vandaag bijna onbegrensd. Men raakt verloren in de oceaan van informatie waar het onderscheiden van waarheid en leugen onbegonnen werk is. In de diepste menselijke behoefte – en doel! – te beminnen en bemind te worden is hij de Liefde kwijtgeraakt en blijft hij eindeloos op zoek naar zichzelf.

Satan, de slang die de mens in deze woestenij lokt, zal echter uiteindelijk verpletterd worden door Maria, de ‘nieuwe Eva’. Zij gaf in vrijheid en met verstand haar jawoord. Haar seksualiteit en die van haar man kregen een eigen vruchtbare plaats.

Dat heef!t ook gekost. Maria kennen we als de Moeder van smarten, als de vrouw die altijd geweten heeft dat zij zou moeten lijden omwille van haar Zoon. Zij heeft van nabij gezien hoe haar Kind langzaam een gruwelijke dood aan het kruis stierf. Daar hield even alle verstand op. Maar tegelijkertijd, zo heeft Michelangelo het zo schitterend uitgebeeld met zijn Pietà, blijft in alle smart die licht opgeheven, vragende hand.

Maria is ons voorbeeld in blijvende trouw, ook als het leed niet meer verwerkbaar lijkt, als de vragen overweldigend zijn, als alle vreugde uit het leven weggesijpeld is. Daarom wordt zij deze maand als Moeder van smarten, als onze Moeder en die van de Kerk bijzonder vereerd tegen de achtergrond van de zo troostvolle woorden (in Joh. 2,5): “Doe wat Hij u zeggen zal.Ook de Kerk blijft niet verschoond van het onvoorstelbare kwaad dat over de wereld rondwaart. Waarom al dat hartverscheurend lijden waarvoor men kennelijk nergens veilig is? Die vraag brengt ons bij de satan, ook al lijkt het bijna ‘zonde’ over diens bestaan te spreke

Ook de Kerk blijft niet verschoond van het onvoorstelbare kwaad dat over de wereld rondwaart. Waarom al dat hartverscheurend lijden waarvoor men kennelijk nergens veilig is? Die vraag brengt ons bij de satan, ook al lijkt het bijna ‘zonde’ over diens bestaan te spreken.

Er zit logica in zijn werken. Hij verduistert de Waarheid door het kostbaarste te perverteren. De grootste gaven die de mens heeft ontvangen zijn diens vrijheid, verstand en seksualiteit. In vrijheid kan hij kiezen voor God en daardoor uiteindelijk aan Hem gelijk worden. Met zijn verstand kan hij God zoeken en Hem beamen. Met zijn seksualiteit vormt hij Gods beeld en gelijkenis en daarmee een onmisbare schakel voor diens scheppingsplan. Het huwelijksideaal is de verrijkende zelfgave aan de ander zoals Christus zich gegeven heeft. Het is een openstaan voor nieuw leven dat vervolgens onvoorwaardelijk met liefde wordt omgeven.